Uit de kunst, in de kunst

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik op zaterdagochtend trainde. Telkens was er iets, meestal een loop in het weekend waaraan ik wilde meedoen. Ditmaal echter niet!

Helmie, Ton en Henk lopen dit weekend in Majorca, ik kreeg al een sms-je dat het daar 20 graden is. En of ik al een beetje jaloers ben. Nou nee hoor, want ook hier scheen de zon de hele dag. Toegegeven, het was hier zes tot acht graden koeler, maar het was heerlijk loopweer.

Ik zou met Isabel meetrainen, maar er waren zó weinig lopers uit de groep van afgelopen woensdag aanwezig, dat we ons aansloten bij de groep van Sjaak Oosterlaken. Er stond vandaag een duurloop van anderhalf uur netto op het programma. Maar eerst inlopen door de duinen en oefeningen doen.

Daarna gingen we op weg, door de duinen richting Kijkduin en verder, over de Puinduinen en naar Park Ockenburgh, we kwamen op het laatst ook nog door een stukje Madestein. Voor een duurtraining vond ik dat het vrij hard ging, vooral in het begin. Het was echter wel bij te houden maar nadat ik tot drie keer toe achterbleef om mijn losgeraakte (rode) veters te strikken, kostten de sprintjes om weer bij de groep te komen vrij veel extra energie. Toch herstelde ik steeds goed en heb de negentig minuten zonder problemen volgemaakt.

Heel even hadden we een kort oponthoud op het moment dat we het bos bij begraafplaats Ockenburgh uitkwamen. Er kwam een rouwstoet voorbij, waarop Sjaak ons even stilhield totdat de stoet voorbij was. Zo vormden wij een erehaag van hardlopers, wat wel gewaardeerd werd geloof ik.

Met mijn mobieltje die bijna twee jaar oud is en dus niet de camerakwaliteit heeft van tegenwoordige versies, heb ik nog een paar foto’s gemaakt van de rek- en strekoefeningen, en na afloop een groepsfoto. Niet iedereen staat er op geloof ik, maar het gaat om de indruk.

Vreemde Dingen – Surrealisme en Design

Wat is dit nou voor een rare loopvogel? Even snel getekend, het leek mij wel een aardig bruggetje tussen de sportieve ren-ochtend en het culturele middagje Rotterdam. In Museum Boymans van Beuningen is namelijk een expositie gaande van surrealistische kunst. Eerst even met museumvriendin Karin gelunchd in een gezellig bruin café in de buurt van Boymans, daarna richting museum. Ondanks onze museumjaarkaart, moesten we extra (€ 3,50) betalen voor de tentoonstelling. Die bleek echter het geld wel waard. De grote benedenzaal was helemaal omgebouwd voor de expositie. Het zag er echt fantastisch uit, met een wel vijf meter groot hoofd waar via een projector knipperende ogen waren geprojecteerd, een reusachtige arm van gips en tientallen tekeningen en schilderijen. Het in 1924 door André Breton gelanceerde surrealisme werkte door in mode, theaterontwerpen, architectuur en interieur is nu voor het eerst te zien in deze unieke expositie. Jammer dat er geen foto’s gemaakt mochten worden, ik had een mooie indruk kunnen vastleggen.

Er zijn tal van wereldberoemde schilderijen te zien, onder andere van Giorgio de Chirico, Salvador Dalí, René Magritte en Max Ernst. Zij hebben de toon gezet, samen met de meest excentrieke objecten uit de twintigste eeuw. Van het strijkijzer met spijkers van Man Ray, de oorbellen die Yves Tanguy beschilderde voor Peggy Guggenheim, tot Meret Oppenheims Tafel met vogelpoten en de dramatische Skeletjurk van Elsa Schiaparelli.

Al die honderden kunstwerken en designobjecten, die vroeger een ware visuele en intellectuele revolutie ontketenden, zijn afkomstig van particuliere verzamelingen en museumcollecties uit de hele wereld.

De toonaangevende Antwerpse modeontwerpers Walter Van Beirendonck en Dirk Van Saene zijn door Museum Boijmans Van Beuningen uitgenodigd voor het tentoonstellingsontwerp. Zij hebben niet eerder bij elkaar getoonde objecten tot een hedendaagse surrealistische ervaring samengesmolten: een spectaculair concept geïnspireerd op de rol die de etalagepop speelt als fetisj van de surrealisten.

De tentoonstelling is tot stand gekomen in samenwerking met het Victoria and Albert Museum in Londen en het Guggenheim Museum Bilbao en is mede mogelijk gemaakt door: HGIS-Cultuurprogramma en de Mondriaan Stichting.