Trainingsweekend Eerbeek – deel 2 (slot)

Zondag, de dag na de Hartmancross, was de meest natte van het afgelopen weekend. Niet dat de tijdelijke bewoners van Huisje 476 daar erge hinder van ondervonden, want zij (wij dus) bleven een groot deel van de dag thuis.

En wat deden wij zoal? Spelletjes spelen. Thuis had ik Rummikub en Mensch Erger Je Niet uit de diepe kast getrokken, het laatste spel werd het. Lekker ouderwets, wel wat anders dan al die moderne computergames. Nu ben ik bepaald niet gelukkig in het spel, maar zowaar won ik het potje.

Later toch weer een potje Party & Go gespeeld, terwijl eekhoorns, mezen en vlaamse gaaien nog steeds bezig waren het net pinda's dat Paul gisteren had opgehangen te plunderen. Leuk, dieren om en rond het huis.

Alleen Paul deed mee aan de derde loop op rij, vandaag stond er een lange duurloop op het programma. Door de regen, maar het was zacht weer. Anderhalf uur later kwam hij terug, helemaal doorweekt, samen met Jan M., een van de mensen die al vele lange jaren lid is van onze vereniging.

Ook al zagen wij de eekhoorns steeds maar ondersteboven hangen aan het pindanet, wij zagen het niet zo zitten om de hele dag thuis rond te hangen in de bungalow. Eerder hadden we het plan opgevat om te gaan wandelen, maar daarvoor was het weer te slecht. Frits had als alternatief voorgesteld om een stadje in de buurt te bezoeken, Hattem bijvoorbeeld, of Deventer. Het werd laatstgenoemde plaats. Dus even later gingen wij die kant op, met twee auto's. Frits ging naderhand ook maar nam meteen Harry, Ton en Jan in zijn auto mee, na Deventer zouden zij met z'n allen terugkeren naar Den Haag.

Wij parkeerden ergens aan het begin van Deventer. Het allereerste dat wij zagen toen we uitstapten waren grote ramen, die rood verlicht waren en waarachter schaars geklede dames zaten. Het ligt voor de hand om flauwe grapjes te maken maar laat ik volstaan met de constatering dat wij ons welkom voelden.

Deventer is een bekende stad maar geloof het of niet; ik ben hier nog nooit geweest. Tenminste, niet dat ik mij kan herinneren. Wat een mooie plaats is dit, met dat fraaie  marktplein, schilderachtige oude huizen en romantisch ogende steegjes, het doet een beetje aan Dickens denken. Niet zo gek dat dit de plaats is waar het jaarlijkse Dickens festival wordt gehouden.

Het standbeeld moet overigens niet Charles Dickens verbeelden, maar Albert Schweitzer, de vermaarde arts-filosoof-musicus en bovenal zendeling die veel medisch werk in Afrika heeft gedaan. Dit bronzen standbeeld bij de Brink is vervaardigd door Pieter de Monchy en is daar in 1975 neergezet.

We zijn trouwens nog even teruggelopen naar het station van Deventer, want daar zouden Harry, Ton Frits en de immer luidruchtige Jan L. op ons wachten. Na enig sms-verkeer over en weer kwamen wij uiteindelijk bijeen waarna wij met z'n allen onze sightseeing tour Deventer vervolgden, die eindigde in een fraai donker biercafé. Wij hebben ons daar tegoed gedaan aan enkele van de vele tientallen biersoorten die hier getapt worden zoals daar zijn Jopen Bock en Budel Bock. Erg lekkere biertjes, het werden er dan ook meer dan een, maar minder dan drie.

Joop, Marlies en ik zijn ook nog even wezen kijken in het Speelgoedmuseum iets verderop. Drie verdiepingen zijn het, verdeeld over twee fraaie laatmiddeleeuwse koopmanshuizen aan de Brink.

Er staat hier van alles: treintjes, mechanisch speelgoed, poppen en poppenhuizen, constructiespeelgoed, optisch speelgoed, kinderboeken en -prenten, spellen en buitenspeelgoed.

Ook was er zo'n perspectiefkamer met een omhoog lopende vloer, als je daar met z'n tweeën in staat (de een achterin, de ander vooraan) zie je opmerkelijke lengteverschillen. Kwestie van gezichtsbedrog. 

Toch nog even teruggegaan naar het biercafé, er nog eentje genomen en daarna weer naar de auto's, terug naar huis. Naar Eerbeek dan. Frits, Harry, Ton en Jan zijn wèl di
rect doorgereden naar het westen, naar het Haagje.

In de bungalow maar meteen aan de slag gegaan voor het avondeten, dat werd paëlla. Helaas bleek ik de vis die er in hoort vergeten te zijn. Die lag nog prinsheerlijk in de koelkast in Den Haag. Lekker snugger. Gelukkig was er nog genoeg vulling (fruits de mers, chorizo-worst en kippepootjes) om een redelijke paëlla te maken. Al met al werd het toch nog een goed te verteren maaltijd. Vooraf aten we overheerlijke pompoensoep, een culinaire creatie van Elly.

Maandag 16 november – de terugreis

Maandagochtend was ik vroeg wakker. Het is gek, maar ik had zin om te gaan hardlopen. Hoe zou dat gaan? dat moest blijken. Ik trok mijn sportkleding aan en liep via de schuifpui van het woongedeelte van de bungalow naar buiten. Het plan was om heel rustig te lopen, pakweg twintig minuten. Dat is echter niet gebeurd, het is veel langer geworden, zeker zeventig minuten! En dat kwam omdat ik hopeloos verdwaalde, ik kwam uit in hetzelfde bos waar we eerder hadden gewandeld maar miste kennelijk een afslag. Onderweg zag ik wel een everzwijn die vlak voor mij wegvluchtte, de bosjes in. Hoe dan ook, uiteindelijk kwam ik helemaal aan de andere kant van Eerbeek uit, vanwaar het zeker nog een half uur lopen was – inclusief twee keer de weg vragen – voordat ik bij de ingang van Coldenhove was. Eenmaal bij de bungalow bleek iedereen al bijna klaar met het ontbijt. Tja, ik was drie kwartier te laat… In ieder geval was positief dat ik aan één stuk had kunnen lopen, en de pijn in de hamstring is beperkt gebleven omdat ik constant rustig liep, zonder het been te overstrekken.

Daarna opruimen, spullen vergaren en inpakken, stofzuigen, bed afhalen enzovoorts. Dan naar de
receptie, waar we Wim K. en Wim H. tegenkwamen en bij Timber's koffie gedronken. Laatste gezamenlijke activiteit deze dag was een wandeling in de buurt van Loenen,  rond de grootste waterval van Nederland. Er was echter weinig water in de sloten dus al helemaal geen waterval. Wel herfstbladeren.

Na deze wandeling scheidden onze wegen, maar nu ècht, zij het ongetwijfeld slechts voor een paar dagen. Ieder voor zich keerde nu huiswaarts. We kunnen allemaal terugkijken op een gezellig en sportief weekend. Voor herhaling vatbaar!