Het weekend in- en uitrennen

Onder Ons 31 juli 2011 002 Zaterdagochtend. Het was opvallend fris voor de tijd van het jaar, dat merkte ik al toen ik zonder jack - alleen een t-shirt en lange broek – naar de buurtwinkel liep om croissantjes voor het ontbijt te kopen. Later deed ik een dun jackje (dat lichtgevend-groene windstoppertje) aan en ging op weg naar de Laan van Poot. Normaliter loop ik nooit als ik de dag erop meedoe aan een wedstrijd of prestatieloop maar zoals in het vorige blogje al aangegeven, ik zou de trainingen opvoeren. Vandaar. Echter bij de club aangekomen bleek de groep zo mogelijk nxf2g kleiner dan afgelopen woensdag. Alleen Ilse en trainer Wim! Nu was het wel zo dat Michel en Hizkia meeliepen, maar 'officieel' zijn zij geen Groep 5 lopers.

Op het programma stond een duurloop. Omdat ik zondag weer aan de Kerkpolderloop wilde meedoen, besloot ik 'een stukkie' mee te lopen maar niet te lang. Kijkduin heb ik nog gered, en ook het stuk tot even voorbij de Puinduinen, maar daarna maakte ik rechtsomkeer. 'Tot maandag!' Via Meer en Bosch en de Laan van Meerdervoort liep ik naar huis. Al met al een uur precies, en al die tijd heb ik vlotjes en ontspannen gelopen.

 

Zondag naar de Kerk(polderloop)

En zondagochtend was weer het wekelijkse ritueel van de kerkpolderloop. Vroeger dan anders was ik in Delft, dus had ik ruim de tijd om bij 'Onder Ons' een kop van die bovenstebeste cappucino te genieten. Daarna omgekleed en wat in de directe omgeving rond – en ingelopen. Er waren twee groepen bezig met een gehoorzaamheidscursus voor honden, even later zouden de lopers daar gaan in- en later uitlopen.

Onder Ons 31 juli 2011 005 Onder Ons 31 juli 2011 007 Onder Ons 31 juli 2011 008 Onder Ons 31 juli 2011 010 Onder Ons 31 juli 2011 011 Onder Ons 31 juli 2011 012 Onder Ons 31 juli 2011 015 Onder Ons 31 juli 2011 018 Onder Ons 31 juli 2011 020 Onder Ons 31 juli 2011 023 De opkomst was aanmerkelijk groter dan vorige week, toen de regen met bakken uit de hemel viel. Het kan ook zijn dat mensen weer stilletjes-aan terugkeren van vakantie. Hoe dan ook een aantal bekende gezichten waaronder - uiteraard – Hans Verbeek, en de snelle leeftijdgenoten Cees Wubbe en Nol van Keeken. Ook Erik van der Klauw was weer van de partij, nou ja, en nog tig mensen die hier altijd te vinden zijn op zondagochtend. Het is zowaar een kerk(polder)genootschap, en daar mag ik mij ondertussen zelf ook wel toe rekenen.

Even ingelopen met Ger Kooijmans, die best sterk loopt de laatste tijd. Zelf verklaart hij dat door de vele trainingen voor de marathon, die hij in het najaar hoopt te gaan lopen. Dat wordt waarschijnlijk Keulen. 

Maar toen was het alweer bijna kwart over tien, tijd voor de start. Na het startschot had ik het gevoel of ik vleugels had, ik liep - voor mijn doen – snel en relaí, nu bleek dat ik dat best lang kon volhouden. De eerste twee kilometer liep ik zelfs niet zo gek ver achter Nol van K. en Ger passeerde mij pas na 2,5 kilometer. Aanhaken deed ik niet maar ik was ook niet kapot, en dat is ook geen moment gebeurt. Uiteindelijk kwam ik in 23:20' over de finish en dat is sneller dan vorige week toen ik 23:43' liep. Het gaat dus goed! Wie weet komt een tijd van onder de 23 minuten – wat ik vorig jaar n
og doodnormaal vond – binnenkort weer in beeld. Afwachten, voorlopig ben ik meer dan tevreden.

Onder Ons 31 juli 2011 001 Straks ga ik even naar mijn vader op bezoek, en vanavond lekker uitbuiken bij Zomergasten. Vorige week was best een goede aflevering, waarbij Marc Marie Huijbrechts zich eens van een heel andere kant liet zien, met mooie fragmenten, ditmaal neuroloog Dick Swaab. Ben benieuwd!

In de bast

Haagse dieren 001 Haagse dieren 021 Nog even een korte update voordat we rennend het weekend in gaan. Dat rennen stond gisteren (donderdag) ook op het programma, daags na de intensieve woensdagavondtraining. Slechts 40 minuten. Het is om, zoals vanouds, te wennen aan vijf keer per week hardlopen. Na een status quo van ruim een jaar moeten er maar eens wat meer kilometers worden gemaakt, ik raakte verstard in een bepaald patroon. Niet dat daar iets mis mee is, maar het werd routine, een beetje meer dynamiek en doelgerichtheid kan geen kwaad. Nu kan het, omdat wij niet meer de verantwoordelijkheid en zorg hebben over een hond. Wel uitkijken met blessures natuurlijk, voor zover je dat zelf in de hand kunt hebben.

Gisteren heb ik eerst wat boeken naar de bibliotheek teruggebracht – en andere boeken geleend – waarna ik langs de Haagse Koekamp ben gefietst. Als vanouds een oase van groene rust temidden van het futuristische centrum met al zijn ministeries. Die ganzen bovenop het talud van de Koningstunnel doen mij een beetje denken aan de ganzen die ooit het Capitool in Rome bewaakten.

Haagse dieren 006 Haagse dieren 018 Haagse dieren 023 Haagse dieren 012 Het is bijna augustus en de geweien van de herten – zowel van de damherten als de edelherten – zijn bijna volgroeid. Nu zit er nog een mooie fluwelige bastlaag omheen, maar over een paar weken gaan ze 'vegen' en dan hangen de vellen erbij. Daarna zijn de geweien weer gereed voor de strijd, die in zo'n hertenkamp wegens gebrek aan gelijkwaardige rivalen nooit zo hevig is als in de vrije natuur. Maar zover is het nog niet, de bronsttijd van de edelherten is van half september tot half oktober, daarna zijn de damherten aan de beurt.

Traverse tussen Hilversum Noord en Mediapark in gebruik

Traverse%20nieuw%20groot In Hilversum was het groot nieuws, elders zal het de voorpagina’s van de bladen niet gehaald hebben: de in gebruikstelling van de nieuwe traverse die station Hilversum Noord en het Mediapark verbindt.

Vanmorgen rond 7 uur zijn de hekken die de nieuwe traverse tot dan toe afsloten, verwijderd. Tegelijkertijd is de oude brug tussen de twee perrons afgesloten. Dus ik behoor tot de eerste lichting mensen – waarschijnlijk was ik de eerste Hagenaar – die van de traverse gebruik maakte.

Traverse_Meyer_Van_Schooten-300x192 Er stonden wat fotografen en een cameraploeg om de passanten te interviewen. Wat men er van vond. Aan mij werd niets gevraagd maar op deze plek kan ik zeggen dat het een mooie traverse is, met een houten vloer en subtiele decoraties van de ‘koker’. Het is wel zo prettig als je jong, sterk en goed ter been bent want je moet wel drie trappen beklimmen voordat je bij het horizontale ‘brug’ gedeelte komt. Maar goed, er zijn ook liften. Al met al zou het de treinreiziger zo’n vijf minuten reistijd naar de meeste locaties op het Media Park schelen. Tenminste, dat was het uitgangspunt, in mijn geval maakt het niet veel uit, zo bleek even later. Wel is het zo dat het oversteken van de drukke Mies Bouwmanboulevard niet meer nodig is, wel zo veilig. Ook zijn de winkels aan de Stephensonlaan, aan de andere kant van Hilversum Noord, snel en goed bereikbaar voor een boodschap ‘tussendoor’.

Medio september zal de officiële (en feestelijke) opening van de traverse - overigens een ontwerp van MVSA Meyer en Van Schooten Architecten in samenwerking met aannemer Strukton Infratechnieken - plaatsvinden. Daarbij zal ook de naam ervan onthuld worden op de nog aan te brengen kopgevel aan de Media Park-zijde.

Wonderful Fartlek

Wat een ontiegelijk mooi weer was het en wat een ontiegelijk goede training was het vanavond. Toegegeven, in een wedstrijd komt het er (nog?) niet zo goed uit, maar die paar kilootjes minder maken bij een training een verschil van dag en nacht. Zelfs als je een oudere loper bent zoals ik er zelf een ben.

Bloemen in juli 2011 027

 

 

 

Hoe dan ook, het was een bijzondere training. Niet in de laatste plaats omdat we met z'n drieën, naderhand met z'n vieren waren. Wat u zegt, een super-kleine groep. Vakantietijd? Dat zal er ongetwijfeld mee te maken hebben. Met Wim-op-de-fiets gingen wij (Gerard van Zijden, Cor van Veen en Fred) inlopen naar en in de duinen. Even daarvoor kwamen we Ilse tegen, die moest nog iets in de privé-sfeer regelen, daarna zou ze ons achterna komen. Dat is gelukt, na zo'n twintig minuten in de duinen te hebben ingelopen liepen we haar tegemoet. Daarna kon de eigenlijke training beginnen, een fartlek.

Wat dacht je wat? Eerst vijf keer 35 seconden in een pittig tempo, door de duinen. Waarachtig, die gingen alle vijf gesmeerd, zij aan zij met Ilse (een van de snellere dames van onze vereniging). Daarna verder lopen en wederom wat flinke tempo's. Hetzelfde verhaal. En op het laatst liepen we een parcours waarbij grote stukken in een snel duurlooptempo gingen (zeg maar rustig bijna wedstrijdtempo) en andere stukken in een wat rustiger tempo. Ook die gingen gesmeerd, zelfs heuvel-op. Ik had echt mijn avond, steeds op kop, dat is mij in lange tijd niet overkomen.

Vos1 Heel leuk was tweemaal de ontmoeting met een vos, die zijn bij ons niet veel schuwer dan een hond. Misschien waren het wel twee vossen, ze waren slank, bescheiden, vriendelijk en toonden geen angst. Mooie en lieve dieren. En ontzettend tam, het had mij niets verbaasd als iemand er in geslaagd was om ze te aaien… Overigens wel zo verstandig om dat niet te proberen.

Na afloop was het weer goed toeven in de kantine met thee, wijn en bier. En voortreffelijke broodjes gezond met ham, kaas, sla, pijnboompitten en ei. Heerlijk! We hebben lang en uitvoerig met elkaar geboomd, het was wel een echte mannen-aangelegenheid vanavond, maar wie weet lopen – en drinken – volgende week wat meer dames mee…

 

Flowers in the Rain

Bloemen in juli 2011 004 

Even een tussendoor-blogje. Dit om wat kleur in deze in meerdere opzichten sombere zomerdagen te brengen. De foto hierboven is vanmiddag in Hilversum gemaakt, op het Heksenweitje achter ons kantoor.

De rest is deze avond gemaakt in de duinen. In het westduingebied om precies te zijn, waar wij altijd trainen. Zo ook gisteravond. Alles bloeit daar zo weelderig op dit moment, dat moest ik even vastleggen maar gisteren had ik geen camera bij me.

Bloemen in juli 2011 027 Bloemen in juli 2011 030 Bloemen in juli 2011 015 Overigens is er vandaag niet veel bijzonders te melden. Of het zouden de loopplannen voor de komende maanden moeten zijn. In de eerste plaats hebben wij gisteren het nieuwe trainingsschema ontvangen. Ziet er interessant uit, ik ben van plan om dat zoveel mogelijk te gaan volgen, hèèl misschien gaat dat leiden tot het lopen van de hele marathon in Terschelling. Maar dan moet ik wel heel en in vorm blijven, er kan nog zoveel gebeuren de komende maanden.

Verder staan naast de korte Kerkpolderloopjes in Delft, nog een aantal halve marathons op het programma, waaronder die van Amsterdam en de Hoge Veluweloop. Maar dat is nog ver weg, ik leg mijzelf liever niet al te sterk vast. 

De paden op, de duinen in

De eerste werkdag na de vakantie! En dat terwijl het nog hoogzomer is, al zou je dat aan het weer niet meteen zeggen. Toch hadden we geen klagen vandaag, het was in ieder geval stukken beter dan zondag.

Als blogger meldt je steeds de dingetjes die heel dicht bij jou staan, een weblog gaat over wat jij meemaakt en wat jij vindt. Het lijkt dan wel of de rest van de wereld aan jou voorbijgaat maar dat is niet helemaal waar. Zo heb ik het de afgelopen tijd geen moment over de Tour de France gehad, terwijl ik de tour wel zoveel mogelijk – vooral de laatste week – gevolgd heb op tv. Als het maar even kon 's middags, tijdens de live uitzendingen, en bijna elke avond de avondetappe met Mart Smeets.

Media_xl_899364 Ik vond het een van de mooiste edities van de afgelopen tien jaar. Sterker nog, al die vorige edities waarvan de winnaar al bij voorbaat vast stond – Lance, inderdaad – verveelden mij omdat er nauwelijks spanning in zat. Ditmaal was het voor de kijker genieten geblazen, en ik denk dat ik niet de enige ben die daar zo over denkt.

Verder zijn de laatste dagen veel beroemdheden ons ontvallen: Amy Winehouse, beide Johnnys (Kraaijkamp en Hoes), en – wat bijna is ondergesneeuwd – Ina van Faassen, actrice en weduwe van Ton van Duynhoven die vorig jaar overleed. En wat de gebeurtenissen zoals die laatst in Noorwegen hebben plaatsgevonden betreft, daar is al genoeg over gezegd en geschreven. Maar goed ook, want daar zijn simpelweg geen woorden voor. Wel dacht ik er aan dat wat mij betreft de discussie over de invloed van al die weliswaar knap gemaakte en door de media mateloos verheerlijkte, maar oh zo gewelddadige geweldsgames die de markt 'verrijken' nog wel even mag doorgaan. Of de discussie over een algeheel wapenverbod. 

Maar goed, het leven gaat door en dat was ook vandaag zo en deze avond. Want toen is er weer met de groep getraind! En dat ging goed. Weliswaar bleef mijn voet na een paar honderd meter inlopen achter een steen haken en maakte ik een rotsmak tegen de grond, maar afgezien van wat pijnlijke knieën en een gevoelige handpalm bleef ik ongedeerd en kon de training worden vervolgd. Het was een vrij grote groep, de vakantietijd in aanmerking genomen: Ilse, Kateleine, Gerard, Jan, twee Michels (Out en Dieraert) en Hizkia. En als altijd – hij is weer terug van vakantie – Wim Hartman, onze trainer op de fiets!

Slangenberg Op het programma stond een duurloopje door de duinen. Eerst inlopen tot aan het duinvalleitje/veldje bij Duindorp dat momenteel fraaie kleurschakeringen heeft vanwege het bloeiende paarsblauwe slangenkruid, de gele toortsen en teunisbloemen en rozerode duinrozen. Daar deden wij de oefeningen, waarna wij met een extra versnellinkje terugliepen naar ingang Duindorp, daar linksaf en naar boven toe. Van daaruit liepen wij richting Kijkduin en vervolgens verder door de duinen tot aan Camping Ockenburgh. Daarna liepen we terug via het fietspad langs de Machiel Vrijenhoeklaan. Het was wel een duurloopje met pittige tempowisselingen, tenminste dat maakte ik er van want ik liep – langer dan ik zelf verwachtte – met de voorsten mee. Duintje op, duintje af. Het ging goed. De knieën brandden wel een beetje, maar tijdens het lopen had ik daar nauwelijks last van.

Op de Laan van Meerdervoort scheidden onze wegen en liep ik terug naar huis. Niet al te moe, maar zeker voldaan. Woensdag weer! 

Waterballet in de Kerkpolder

250509rs De laatste dag van de vakantie is stralend verlopen. Stralend van de regen dan. Eerlijk gezegd hebben wij de afgelopen veertien dagen veel geluk gehad met het weer. Eerst Italië, daar was het uiteraard schitterend weer, bloedwarm maar wel met een stralende zon, zes dagen lang. Eenmaal in Nederland, hadden we drie heel mooie dagen in Drenthe, ook op de laatste dag dat we daar waren (donderdag) scheen de zon volop terwijl overal elders in het land de regen bij bakken uit de hemel kwam.

Misschien schuilt er toch iets van een calvinist in mij, want vandaag spoedde ik mij door storm, regen en (relatieve) kou naar Delft om mee te doen aan de Kerkpolderloop. Toch nog even boete doen voor het feit dat ik zo van het mooie weer genoten heb de afgelopen tijd.

Maar ik was niet de enige calvinist. Er waren zeker vijftig mede-lopers (of moet ik zeggen mede-lijders?) die zich graag lieten natregenen. Maar zodra je eenmaal loopt, merk je niets meer van regen en ander ongerief, dan is het gewoon ‘gaan’.

5926330229_df4f77a4f8 Van onze vereniging waren Paul Wobbe, Erik van der Klauw, Michel Out en Hizkia Taal (de vorige keer waren er zelfs drie Hizkia’s, met dank aan Hans Verbeek) en Fennie en Michel van Osch (die zojuist voor de tweede keer opa en oma zijn geworden) aanwezig. Maar dat is geen verrassende mededeling, want zij zijn er altijd bij. Nou, maar eens kijken hoe het zou gaan. Mijn conditie is prima, het gewicht is goed maar wel heb ik natuurlijk nog een halve marathon van afgelopen woensdag in de benen. 

Om kwart over tien precies ging de (kleine) lopersmeute van start. Ik probeerde meteen een goed tempo te lopen. Ik moet zeggen dat het aardig ging, ook al voelden de benen nog steeds een beetje vermoeid aan en miste ik – daardoor? – de macht om tussentijds versnellingen te plaatsen. Moet dat dan? Nee, dat moet niet natuurlijk, zo zou ik de finish ook wel halen. En die heb ik uiteindelijk gehaald, in 23’42” minuten. Lang niet slecht, ook al had ik gehoopt wat lager in de 23 te zitten. Maar er zit een voorzichtige progressie in, op 3 juli had ik hier 23’58” en eerder, bij de Wateringseveldloop, 23’52”.

Hizkia liep ook goed, 21’09” en Michel 20 minuten of daaromtrent. Ook zag ik dat Erik van der K. niet ver achter mij finishde, hij boekt dus weer vooruitgang.

Het feestje

Ditmaal de gebeurtenissen in aflopende volgorde. Gisteren (zaterdag) was Joop N. jarig. Zeventig is-ie geworden, maar als je vijftig zegt geloof je het ook. Lang, slank, jongensachtig, dik in het overwegend donkere haar en nog altijd actief in de sport. Hij had een stel Haag-vrienden uitgenodigd bij hem thuis om hen te tracteren op koffie, geestrijker vocht en heel wat smakelijke etenswaren. Niet iedereen was er vanwege de vakantie, maar het was er niet minder gezellig om. Grappig was vooral de muziek die werd gedraaid: gewoon de PC aan, Youtube op en verzoeknummers (clips en filmpjes) draaien. Er kwam van alles voorbij: van progrock tot Corrie Brokken en Teddy Scholten. We hebben Kayak, Zita Zwoon, een groep uit Albanië, Love (de westcoastgroep, niet de groep met Patty Brard), Curved Air, Christoffer Cross en The Sparks gedraaid. Inderdaad een hoog AOR-gehalte wat gezien de gemiddelde leeftijd van de feestvierders niet zo verwonderlijk is.

Groninger Museum

Drenthe juli 2011 070 Drenthe juli 2011 076 Drenthe juli 2011 084 Drenthe juli 2011 092 Nog eerder, dat was op donderdag, ben ik nog even binnengewipt bij het Groninger Museum. Er zijn daar op dit moment meerdere exposities, waarvan ‘Material World’ (kunst, design en  mode), ‘De Ploeg en het naoorlogse modernisme in Groningen’ en ‘Me, Myself and I, Chi Peng’ (fotokunst) de grootste zijn.

Drenthe juli 2011 090 Drenthe juli 2011 089 Drenthe juli 2011 088 Drenthe juli 2011 087 Drenthe juli 2011 086 Drenthe juli 2011 081 Drenthe juli 2011 080 Drenthe juli 2011 079 Drenthe juli 2011 078 In Material World is werk van acht kunstenaars tentoongesteld waarbij gebruik is gemaakt van allerlei materialen en nieuwe technologieën. Voor een uitgebreider beschrijving verwijs ik naar de site van het Groninger Museum. Zelf spraken vooral de mode-ontwerpen mij aan van Iris van Herpen en Marga Weihman, maar ook het hogere knip- en plakwerk van Karen Sargsean.

De Ploeg is hèt kunstenaarscollectief in Groningen waarbinnen na de Tweede Wereldoorlog heel wat moderne kunst tot ontwikkeling is gekomen.

Drenthe juli 2011 114 Drenthe juli 2011 116 Drenthe juli 2011 101 En in Me, Myself and I plaats de kunstenaar Chi Peng zichzelf in de hoofdrol binnen de geënsceneerde scènes. Opgroeien en volwassenheid vormen daarbij de belangrijke thema’s. Realiteit en frictie ontmoeten elkaar in fotoschilderijen waarin de tomeloze dynamiek, de niet te stuiten vooruitgang van China tot uitdrukking komen, alsook de onderwerpen rond (seksuele) identiteit. 

Zomerse halve marathon

Drenthe juli 2011 003 ???Na het Italiaanse avontuur had ik nog een week vrij. Deze week zijn we naar Drenthe gegaan, afgelopen dinsdag om precies te zijn. Niet geheel verrassend, want voor mijn vakantie had ik mij al ingeschreven voor de Zomermarathon in Gieten. Ruim een week geleden hadden wij mijn schoonzus als logee – dit in verband met de verhuizing van dochterlief – , ditmaal waren de rollen omgedraaid. Tot en met donderdag waren wij er, op woensdag was de loop.

Er kwam trouwens nog een onverwachte logee, een mager roodharig katje dat op dinsdagmiddag, toen we met z'n allen lagen te bakken in de zon, de tuin in kwam en ieder van ons liefdevol kopjes gaf. Hij (of zij?) scheen al wekenlang in de buurt rond te zwerven. Misschien was het een zwervertje, of door mensen achtergelaten nadat ze op vakantie zijn gegaan. Hoe dan ook lijkt de poes een blijvertje te zijn, zeker nadat we hem melk met water en kattevoer hadden gegeven.

Eigenlijke aanleiding voor de Drenthe-reis was dus die halve marathon. De Zomermarathon is één van de vele marathons die door de Drentse atletiekvereniging DWF Runners wordt georganiseerd en waaraan per keer maximaal dertig mensen mogen deelnemen. Iedere keer een marathon (twaalf ronden) of een halve marathon (zes ronden) door een bosrijke omgeving, overwegend bospaden met enkele stukjes asfalt. De halve marathonlopers kunnen proberen om er een of meer ronden aan te plakken, iets dat mij tot dusver niet is gelukt. En dat komt omdat ik het niet kan laten om de laatste (dus zesde) ronde te versnellen zodat na die 21 kilometer-en-nog-wat mijn kruit aardig is verschoten.

Foto-TQWYSVOO Foto-46GA3OXR Maar mooi en leuk blijven die lopen wel, de trouwste deelnemers zijn de ultralopers-op-leeftijd Gijs Honing, Sjoerd Slaaf, Lex de Boer en Ineke Scheffer. Afgelopen zaterdag heeft een aantal van hen de hele marathon van Groningen gelopen en vier dagen later staan ze er weer, ze lopen doodleuk nog een marathon uit.

Het was heerlijk weer die woensdag, zo goed als windstil, een aangename temperatuur, uitstekend loopweer kortom. Zo'n loop noodt niet tot zo snel mogelijk lopen, het gaat om genieten. Ook nu weer ging niet 'alles uit de kast', ik liep 'm als een intensieve duurloop. Hoe dan ook, de benen waren redelijk goed en de laatste ronde trok ik er nog eens extra aan. Na zes ronden had ik het weer gehad, ditmaal ging het sneller dan de vorige keer tijdens de Homan Strand Loop. Nu 1:55'14'', toen 2:01'24''. Beide keren was ik zesde en eerste 60 plusser op de halve marathon (niet zo moeilijk want er waren maar 16 deelnemers en 4 zestig plussers op die afstand ;-). Het ging dus lekker, maar in Italië zijn er wel een paar kilo afgegaan, dat scheelt ook natuurlijk.

Er is echter niet alleen gelopen in Gieten. De volgende dag ben ik naar Groningen gegaan om bij 'mijn thee-man' Gerard een vooraad thee te scoren. Uiteraard heb ik 'm eerst gebeld om te kijken of-ie thuis was. Dat was het geval en ik was welkom.

Drenthe juli 2011 037 Drenthe juli 2011 029 Drenthe juli 2011 040 Drenthe juli 2011 034 Drenthe juli 2011 042 Drenthe juli 2011 043 Maar eerst, na het opstaan – rond kwart voor zes, ik ben en blijf een vroege vogel – een wandeling gemaakt naar het Zwanemeer en via het dorp weer terug naar huis. Uiteraard moest de digicam weer mee. De wandeling had toch nog langer dan anderhalf uur geduurd.

Al vroeg was ik in Groningen, dus tijd zat om nog wat in het centrum rond te kijken. Bijna had ik een probleem omdat de bomen van de brug vlakbij het Gronings Museum net waren gesloten op het moment dat ik nog o
p de brug stond. Dankzij een meisje dat mij waarschuwde kon ik tijdig de overkant bereiken, de brug begon al omhoog te gaan…

Drenthe juli 2011 068 Drenthe juli 2011 069 Met de bus naar het huis van Gerard, die ooit een bloeiende theezaak in de Volkertstraat vlak bij het museum bestierde maar nu rustiger-aan is gaan doen. Hij koopt echter nog steeds thee in, tientallen soorten en variaties (klik op de foto, dan kun je alle namen zien). Er zitten erg lekkere tussen zoals de Rooibos Haus thee. Meteen maar een voorraadje gekocht, zes verschillende soorten ditmaal, want zo vaak kom je als randstedeling niet in Groningen.

Drenthe juli 2011 161 Drenthe juli 2011 055 Drenthe juli 2011 067 En nu ik er toch was, meteen maar weer even het Gronings Museum bezocht. Bijzondere exposities deze keer, maar daar wijdt ik naderhand nog wel een blogje aan. 

 

Italië deel 3 – Rome (slot)

Italië 2011 498 Ik ben er een paar dagen tussenuit geweest, naar Drenthe om precies te zijn, daarom werd er ook niet geblogd. Met excuses voor het hoge 'dia-avondjesgehalte' zal ik toch, omwille van de continuïteit, het verslag van het bezoek aan Rome afronden, maar ik hou het kort. Daarna komen weer wat meer Nederlands-aardse zaken aan bod zoals de halve marathon die in Drenthe is gelopen. Dat blogje komt vandaag nog!

De tweede dag in Rome werd geopend met een duurloop naar en kris-kras door Park Borghese en weer terug naar het hotel. Inclusief verdwalen was dit langer dan anderhalf uur. Mooi parcours en meteen een van de grootste parken van Rome meegepikt.

Italië 2011 516 Italië 2011 522 Na het ontbijt wandelden wij vanaf Via Cavour naar Vaticaanstad, in het verlengde van Ponto Vittorio Emanuel II. Steden als Florence, Rome en Parijs lijken op elkaar door de verschillende bruggen over een rivier die de stad doormidden deelt, in het geval van Rome de Tiber.

Na cappucino en watermeloen genuttigd te hebben op een terrasje vlak voor het Sint Pieterplein, liepen wij dat grote plein op en gingen in de rij staan om de Sint Pieter (Basilica de San Pietro) van binnen te bewonderen. Ik had gelezen dat decente kleding op prijs werd gesteld, sterker nog: met korte shorts en/of ontbloot bovenlijf werd je zonder pardon de toegang geweigerd. Dat overkwam ook mijn vrouw, toch een zeer decent en degelijk type, die een jurkje aanhad dat de schouders niet geheel bedekte. Ze werd resoluut aan de kant gedirigeerd. Zij kon dan wel een sjaal kopen bij een van de neringdoende handelaars om de schouders te bedekken, maar omdat zij toch al niet zo sterk hechtte aan een bezoek aan die kerk bleef zij buiten wachten. "Ga jij maar'.

Italië 2011 556 Italië 2011 550 Het was wel de moeite waard om te zien. Een immens gebouw met waar je maar keek oogverblindende beelden, fresco's en stenen vloeren. Te groots en mooi eigenlijk, je wist niet waar je eerst moest kijken. Toch ben ik niet zo heel lang in dat immense gebouw gebleven, ook omdat mijn vrouw buiten zat te wachten.

's Middags gingen we met de metro naar Ostia, een plaats vlak bij Rome, waar strandjes waren. Want na die hete dagen waarbij we geen zwemwater hebben gezien, hadden we behoefte om even van het strand te genieten. Ik zal jullie het hele verhaal besparen over hoe we daar kwamen.

Italië 2011 569 Italië 2011 571 Italië 2011 574 Italië 2011 576 Eerst zochten we – conform de tip in de ANWB-gids – naar een trein (dat bleek een metro te zijn) en ook moesten wij – eveneens volgens die gids – naar het havenstandje Osta Attica. Toen we daar waren zei een ouder echtpaar dat er hier helemaal geen strand was en dat we daarvoor naar Ostia Lido moesten. Dus terug en met de metro een paar halten verder. Ostia Lido bleek een onaantrekkelijke badplaats, maar er was wèl strand. Daar hebben we nog twee uurtjes van de zon genoten.

Italië 2011 580 Voor de terugweg stelde ik voor rechtstreeks naar Trastevere te gaan, waar we evenals de eerste dag Rome zouden kunnen eten. Maar ook dat ging mis. Volgens het metro-plattegrondje was er een verbinding van metrostation Pyramide naar Trastevere, maar dat bleek een bus te zijn. Alleen hebben wij die bus nooi
t gevonden. Dus zijn wij maar gaan lopen maar dat liep uit op een ellendige tocht dwars door een industriewijk en tien keer vragen aan voorbijgangers waar de wijk Trastevere en het water (van de Tiber) was. Dat leek voor iedereen zo klaar als een klontje te zijn, maar we hadden het gevoel dat wij continu de verkeerde richting op gestuurd werden. Uiteindelijk zij wij maar ergens gaan zitten, het was inmiddels half tien en we hadden nog niets gegeten. Het restaurantje aan de straat zag er niet eens zo gek uit, met veel echte Italianen die er goedverzorgd uitzagen, maar helaas bleek de pizza aangebrande randjes te bevatten, was de pasta machtig en er zaten vreemde sliertjes orgaanvlees in, terwijl het ciabatta-brood zoals steeds in Italië droog, flauw en oudbakken was. Maar goed, we hadden iets te eten en het personeel was erg vriendelijk en behulpzaam, dat weer wel. Uiteindelijk hebben we bij een sigarenzaak buskaartjes gekocht en zijn wij, na eerst weer de hele weg naar het metrostation te zijn teruggelopen, met de bus naar ons hotel gegaan.  

Italië 2011 590 De laatste dag Rome is er eerst dertig minuten hardgelopen, veel lange klimmen naar boven maar dat ging goed, zo'n vakantie is vermoeiend maar bepaald niet slecht voor de conditie. Na het ontbijt andermaal op weg. Onderweg naar het Colosseum liepen we wat winkelstraatjes in de buurt door, waaronder die straat die helemaal naar beneden en vervolgens naar boven loopt, richting Via Quattro Fontane loopt. Er waren aantrekkelijke modewinkels met sterk afgeprijsde kwaliteitsspullen, met meer variatie dan in Nederland.

Vervolgens gingen we het Colosseum bezoeken en aansluitend het Forum Romanum dat daar vlak naast ligt. De eerste dag hebben wij het Colosseum (188 bij 156 meter en 48 meter hoog) al van de buitenkant bezichtigd. Nu was de binnenkant aan de beurt. We moesten daarvoor wel een uur in de rij staan en dat viel mee want een van de vele studenten die voor 25 euro de man hun diensten als gids aanbieden, met als voordeel dat je dan meteen naar binnen kon, voorspelde anderhalf uur wachttijd. 

Het Colosseum werd door drie Flavische keizers (Vespasianus, Titus en Domitianus) gebouwd. Die bouw begon in 72 na Christus en de openingsspelen vonden in 80 na Chr. plaats. Het was het eerste amfitheater van Rome, en de spelen gingen er door tot aan het einde van het Romeinse rijk in de 6de eeuw. In de middeleeuwen werd het Colosseum als fort gebruikt en vanaf de 15de eeuw als bron van bouwmaterialen voor enkele van de mooiste 'palazzi' van Rome.

Italië 2011 640 In de 18de eeuw was het Colosseum een overwoekerde ruïne, een romantische bouwval. In de 19de eeuw begonnen de conserveringswerkzaamheden die tot op de dag van vandaag voortduren.

Het tweede grote monument, de ruïnes van het Forum Romanum, was een bezoek eveneens meer dan waard. We gingen dat complex bezoeken na eerst in een naburig restaurant - met veel drukke kinderen, een sympathieke goedlachse ober en heerlijke salades – te hebben gelunchd. Een ticket voor het Colosseum is tevens geldig voor het Forum, dus we konden meteen naar binnen.

Italië 2011 676 In de 8ste eeuw na Chr. was de plaats waar nu het Forum ligt een moerassig gebied tussen de Palatijn en et Capitool. Het werd een begraafplaats en vergaderplek voor leden van de omliggende landbouwnederzettingen. Later kwam de streek in handen van de Etrusken, die het gebied draineerden. In 497 n. Chr. werd er een tempel voor de Etruskische oogstgod gebouwd en werd het gebied een centrum van het sociale en politieke leven. De macht en de rijkdom van Rome groeiden en er kwamen triomfbogen en monumenten om de overwinningen van de republiek te gedenken, en het Forum ontwikkelde zich tot het financiële en bestuurlijke hart van de stad. Echter was het Forum rond 44 n. Chr. vol en werd de Markt van Trajanus het nieuwe handelscentrum. In 391, na de opkomst van het christendom, begon het Forum langzaam te vervallen en veranderde het machtscentrum van weleer in weidegrond.

Anno 2011 kun je nog veel ruïnes en vervallen bouwwerken van het Forum bezoeken. Dit onder de muziek van – alweer – honderden cicaden. Zelf blijf ik dat een mooi geluid vinden, schel, doordringend maar bovenal hoogzomers en subtropisch. Om een idee te geven, heb ik het geluid vastgelegd in onderstaand filmpje.

Er is echter een tijd van komen en een tijd van gaan, en de tijd van gaan was bijna gekomen. Het klinkt wat decadent, maar in Rome kocht ik nog een colbert en een mooi zwart pak in een van de winkels die we die ochtend waren gepasseerd. Wel uitverkoop natuurlijk, want zo'n vakantie is al duur genoeg. Daarna gingen we nog een afzakkertje nemen op een terras, waar het juist 'Happy Hour' was: biertjes met mini-pizzaatjes en pinda's. En toen naar het station.

Wij moesten nog wel zo'n drie kwartier wachten op de trein. Even later hoorden we een luid geroep en zagen hoe een forse man van middelbare leeftijd een jongere man bij zijn kraag had gevat en voor zich uit duwde: 'Politi, politi!" riep hij. Kennelijk had de jonge man een poging gedaan om iets te stelen. Even later draaide die jongere, eveneens behoorlijk sterk uitziende man zich om waarna er een hevig gevecht ontstond. Er vielen rake klappen en een hevige worsteling die op de grond werd voortgezet. Een buideltje dat de man om zijn nek droeg werd daarbij afgerukt en de inhoud vloog in het rond. Omstanders, waaronder de dochter(?) van de oudere man, gingen zich er ook mee bemoeien. Gelukkig was de spoorwegpolitie snel ter plekke.

De terugreis – met stops in München en Keulen – is gelukkig zonder verdere consternatie verlopen. Al met al kunnen we terugkijken op heerlijke dagen.

Italië 2011 498 Ik ben er een paar dagen tussenuit geweest, naar Drenthe om precies te zijn, daarom werd er ook niet geblogd. Met excuses voor het hoge 'dia-avondjesgehalte' zal ik toch, omwille van de continuxefteit, het verslag van het bezoek aan Rome afronden, maar ik hou het kort. Daarna komen weer wat meer Nederlands-aardse zaken aan bod zoals de halve marathon die in Drenthe is gelopen. Dat blogje komt vandaag nog!

De tweede dag in Rome werd geopend met een duurloop naar en kris-kras door Park Borghese en weer terug naar het hotel. Inclusief verdwalen was dit langer dan anderhalf uur. Mooi parcours en meteen een van de grootste parken van Rome meegepikt.

Italië 2011 516 Italië 2011 522 Na het ontbijt wandelden wij vanaf Via Cavour naar Vaticaanstad, in het verlengde van Ponto Vittorio Emanuel II. Steden als Florence, Rome en Parijs lijken op elkaar door de verschillende bruggen over een rivier die de stad doormidden deelt, in het geval van Rome de Tiber.

Na cappucino en watermeloen genuttigd te hebben op een terrasje vlak voor het Sint Pieterplein, liepen wij dat grote plein op en gingen in de rij staan om de Sint Pieter (Basilica de San Pietro) van binnen te bewonderen. Ik had gelezen dat decente kleding op prijs werd gesteld, sterker nog: met korte shorts en/of ontbloot bovenlijf werd je zonder pardon de toegang geweigerd. Dat overkwam ook mijn vrouw, toch een zeer decent en degelijk type, die een jurkje aanhad dat de schouders niet geheel bedekte. Ze werd resoluut aan de kant gedirigeerd. Zij kon dan wel een sjaal kopen bij een van de neringdoende handelaars om de schouders te bedekken, maar omdat zij toch al niet zo sterk hechtte aan een bezoek aan die kerk bleef zij buiten wachten. "Ga jij maar'.

Italië 2011 556 Italië 2011 550 Het was wel de moeite waard om te zien. Een immens gebouw met waar je maar keek oogverblindende beelden, fresco's en stenen vloeren. Te groots en mooi eigenlijk, je wist niet waar je eerst moest kijken. Toch ben ik niet zo heel lang in dat immense gebouw gebleven, ook omdat mijn vrouw buiten zat te wachten.

's Middags gingen we met de metro naar Ostia, een plaats vlak bij Rome, waar strandjes waren. Want na die hete dagen waarbij we geen zwemwater hebben gezien, hadden we behoefte om even van het strand te genieten. Ik zal jullie het hele verhaal besparen over hoe we daar kwamen.

Italië 2011 569 Italië 2011 571 Italië 2011 574 Italië 2011 576 Eerst zochten we – conform de tip in de ANWB-gids – naar een trein (dat bleek een metro te zijn) en ook moesten wij – eveneens volgens die gids – naar het havenstandje Osta Attica. Toen we daar waren zei een ouder echtpaar dat er hier helemaal geen strand was en dat we daarvoor naar Ostia Lido moesten. Dus terug en met de metro een paar halten verder. Ostia Lido bleek een onaantrekkelijke badplaats, maar er was wèl strand. Daar hebben we nog twee uurtjes van de zon genoten.

Italië 2011 580 Voor de terugweg stelde ik voor rechtstree
ks naar Trastevere te gaan, waar we evenals de eerste dag Rome zouden kunnen eten. Maar ook dat ging mis. Volgens het metro-plattegrondje was er een verbinding van metrostation Pyramide naar Trastevere, maar dat bleek een bus te zijn. Alleen hebben wij die bus nooit gevonden. Dus zijn wij maar gaan lopen maar dat liep uit op een ellendige tocht dwars door een industriewijk en tien keer vragen aan voorbijgangers waar de wijk Trastevere en het water (van de Tiber) was. Dat leek voor iedereen zo klaar als een klontje te zijn, maar we hadden het gevoel dat wij continu de verkeerde richting op gestuurd werden. Uiteindelijk zij wij maar ergens gaan zitten, het was inmiddels half tien en we hadden nog niets gegeten. Het restaurantje aan de straat zag er niet eens zo gek uit, met veel echte Italianen die er goedverzorgd uitzagen, maar helaas bleek de pizza aangebrande randjes te bevatten, was de pasta machtig en er zaten vreemde sliertjes orgaanvlees in, terwijl het ciabatta-brood zoals steeds in Italië droog, flauw en oudbakken was. Maar goed, we hadden iets te eten en het personeel was erg vriendelijk en behulpzaam, dat weer wel. Uiteindelijk hebben we bij een sigarenzaak buskaartjes gekocht en zijn wij, na eerst weer de hele weg naar het metrostation te zijn teruggelopen, met de bus naar ons hotel gegaan.  

Italië 2011 590 De laatste dag Rome is er eerst dertig minuten hardgelopen, veel lange klimmen naar boven maar dat ging goed, zo'n vakantie is vermoeiend maar bepaald niet slecht voor de conditie. Na het ontbijt andermaal op weg. Onderweg naar het Colosseum liepen we wat winkelstraatjes in de buurt door, waaronder die straat die helemaal naar beneden en vervolgens naar boven loopt, richting Via Quattro Fontane loopt. Er waren aantrekkelijke modewinkels met sterk afgeprijsde kwaliteitsspullen, met meer variatie dan in Nederland.

Vervolgens gingen we het Colosseum bezoeken en aansluitend het Forum Romanum dat daar vlak naast ligt. De eerste dag hebben wij het Colosseum (188 bij 156 meter en 48 meter hoog) al van de buitenkant bezichtigd. Nu was de binnenkant aan de beurt. We moesten daarvoor wel een uur in de rij staan en dat viel mee want een van de vele studenten die voor 25 euro de man hun diensten als gids aanbieden, met als voordeel dat je dan meteen naar binnen kon, voorspelde anderhalf uur wachttijd. 

Het Colosseum werd door drie Flavische keizers (Vespasianus, Titus en Domitianus) gebouwd. Die bouw begon in 72 na Christus en de openingsspelen vonden in 80 na Chr. plaats. Het was het eerste amfitheater van Rome, en de spelen gingen er door tot aan het einde van het Romeinse rijk in de 6de eeuw. In de middeleeuwen werd het Colosseum als fort gebruikt en vanaf de 15de eeuw als bron van bouwmaterialen voor enkele van de mooiste 'palazzi' van Rome.

Italië 2011 640 In de 18de eeuw was het Colosseum een overwoekerde ruxefne, een romantische bouwval. In de 19de eeuw begonnen de conserveringswerkzaamheden die tot op de dag van vandaag voortduren.

Het tweede grote monument, de ruxefnes van het Forum Romanum, was een bezoek eveneens meer dan waard. We gingen dat complex bezoeken na eerst in een naburig restaurant - met veel drukke kinderen, een sympathieke goedlachse ober en heerlijke salades – te hebben gelunchd. Een ticket voor het Colosseum is tevens geldig voor het Forum, dus we konden meteen naar binnen.

Italië 2011 676 In de 8ste eeuw na Chr. was de plaats waar nu het Forum ligt een moerassig gebied tussen de Palatijn en et Capitool. Het werd een begraafplaats en vergaderplek voor leden van de omliggende landbouwnederzettingen. Later kwam de streek in handen van de Etrusken, die het gebied draineerden. In 497 n. Chr. werd er een tempel voor de Etruskische oogstgod gebouwd en werd het gebied een centrum van het sociale en politieke leven. De macht en de rijkdom van Rome groeiden en er kwamen triomfbogen en monumenten om de overwinningen van de republiek te gedenken, en het Forum ontwikkelde zich tot het financiële en bestuurlijke hart van de stad. Echter was het Forum rond 44 n. Chr. vol en werd de Markt van Trajanus het nieuwe handelscentrum. In 391, na de opkomst van het christendom, begon het Forum langzaam te vervallen en veranderde het machtscentrum van weleer in weidegrond.

Anno 2011 kun je nog veel ruxefnes en vervallen bouwwerken van het Forum bezoeken. Dit onder de muziek van – alweer – honderden cicaden. Zelf blijf ik dat een mooi geluid vinden, schel, doordringend maar bovenal hoogzomers en subtropisch. Om een idee te geven, heb ik het geluid vastgelegd in onderstaand filmpje.

Er is echter een tijd van komen en een tijd van gaan, en de tijd van gaan was bijna gekomen. Het klinkt wat decadent, maar in Rome kocht ik nog een colbert en een mooi zwart pak in een van de winkels die we die ochtend waren gepasseerd. Wel uitverkoop natuurlijk, want zo'n vakantie is al duur genoeg. Daarna gingen we nog een afzakkertje nemen op een terras, waar het juist 'Happy Hour' was: biertjes met mini-pizzaatjes en pinda's. En toen naar het station.

Wij moesten nog wel zo'n drie kwartier wachten op de trein. Even later hoorden we een luid geroep en zagen hoe een forse man van middelbare leeftijd een jongere man bij zijn kraag had gevat en voor zich uit duwde: 'Politi, politi!" riep hij. Kennelijk had de jonge man een poging gedaan om iets te stelen. Even later draaide die jongere, eveneens behoorlijk sterk uitziende man zich om waarna er een hevig gevecht ontstond. Er vielen rake klappen en een hevige worsteling die op de grond werd voortgezet. Een buideltje dat de man om zijn nek droeg werd daarbij afgerukt en de inhoud vloog in het rond. Omstanders, waaronder de dochter(?) van de oudere man, gingen zich er ook mee bemoeien. Gelukkig was de spoorwegpolitie snel ter plekke.

De terugreis – met stops in Mxfcnchen en Keulen – is gelukkig zonder verdere consternatie verlopen. Al met al kunnen we terugkijken op heerlijke dagen.