Ik ben er een paar dagen tussenuit geweest, naar Drenthe om precies te zijn, daarom werd er ook niet geblogd. Met excuses voor het hoge 'dia-avondjesgehalte' zal ik toch, omwille van de continuxefteit, het verslag van het bezoek aan Rome afronden, maar ik hou het kort. Daarna komen weer wat meer Nederlands-aardse zaken aan bod zoals de halve marathon die in Drenthe is gelopen. Dat blogje komt vandaag nog!
De tweede dag in Rome werd geopend met een duurloop naar en kris-kras door Park Borghese en weer terug naar het hotel. Inclusief verdwalen was dit langer dan anderhalf uur. Mooi parcours en meteen een van de grootste parken van Rome meegepikt.
Na het ontbijt wandelden wij vanaf Via Cavour naar Vaticaanstad, in het verlengde van Ponto Vittorio Emanuel II. Steden als Florence, Rome en Parijs lijken op elkaar door de verschillende bruggen over een rivier die de stad doormidden deelt, in het geval van Rome de Tiber.
Na cappucino en watermeloen genuttigd te hebben op een terrasje vlak voor het Sint Pieterplein, liepen wij dat grote plein op en gingen in de rij staan om de Sint Pieter (Basilica de San Pietro) van binnen te bewonderen. Ik had gelezen dat decente kleding op prijs werd gesteld, sterker nog: met korte shorts en/of ontbloot bovenlijf werd je zonder pardon de toegang geweigerd. Dat overkwam ook mijn vrouw, toch een zeer decent en degelijk type, die een jurkje aanhad dat de schouders niet geheel bedekte. Ze werd resoluut aan de kant gedirigeerd. Zij kon dan wel een sjaal kopen bij een van de neringdoende handelaars om de schouders te bedekken, maar omdat zij toch al niet zo sterk hechtte aan een bezoek aan die kerk bleef zij buiten wachten. "Ga jij maar'.
Het was wel de moeite waard om te zien. Een immens gebouw met waar je maar keek oogverblindende beelden, fresco's en stenen vloeren. Te groots en mooi eigenlijk, je wist niet waar je eerst moest kijken. Toch ben ik niet zo heel lang in dat immense gebouw gebleven, ook omdat mijn vrouw buiten zat te wachten.
's Middags gingen we met de metro naar Ostia, een plaats vlak bij Rome, waar strandjes waren. Want na die hete dagen waarbij we geen zwemwater hebben gezien, hadden we behoefte om even van het strand te genieten. Ik zal jullie het hele verhaal besparen over hoe we daar kwamen.
Eerst zochten we – conform de tip in de ANWB-gids – naar een trein (dat bleek een metro te zijn) en ook moesten wij – eveneens volgens die gids – naar het havenstandje Osta Attica. Toen we daar waren zei een ouder echtpaar dat er hier helemaal geen strand was en dat we daarvoor naar Ostia Lido moesten. Dus terug en met de metro een paar halten verder. Ostia Lido bleek een onaantrekkelijke badplaats, maar er was wèl strand. Daar hebben we nog twee uurtjes van de zon genoten.
Voor de terugweg stelde ik voor rechtstree
ks naar Trastevere te gaan, waar we evenals de eerste dag Rome zouden kunnen eten. Maar ook dat ging mis. Volgens het metro-plattegrondje was er een verbinding van metrostation Pyramide naar Trastevere, maar dat bleek een bus te zijn. Alleen hebben wij die bus nooit gevonden. Dus zijn wij maar gaan lopen maar dat liep uit op een ellendige tocht dwars door een industriewijk en tien keer vragen aan voorbijgangers waar de wijk Trastevere en het water (van de Tiber) was. Dat leek voor iedereen zo klaar als een klontje te zijn, maar we hadden het gevoel dat wij continu de verkeerde richting op gestuurd werden. Uiteindelijk zij wij maar ergens gaan zitten, het was inmiddels half tien en we hadden nog niets gegeten. Het restaurantje aan de straat zag er niet eens zo gek uit, met veel echte Italianen die er goedverzorgd uitzagen, maar helaas bleek de pizza aangebrande randjes te bevatten, was de pasta machtig en er zaten vreemde sliertjes orgaanvlees in, terwijl het ciabatta-brood zoals steeds in Italië droog, flauw en oudbakken was. Maar goed, we hadden iets te eten en het personeel was erg vriendelijk en behulpzaam, dat weer wel. Uiteindelijk hebben we bij een sigarenzaak buskaartjes gekocht en zijn wij, na eerst weer de hele weg naar het metrostation te zijn teruggelopen, met de bus naar ons hotel gegaan.
De laatste dag Rome is er eerst dertig minuten hardgelopen, veel lange klimmen naar boven maar dat ging goed, zo'n vakantie is vermoeiend maar bepaald niet slecht voor de conditie. Na het ontbijt andermaal op weg. Onderweg naar het Colosseum liepen we wat winkelstraatjes in de buurt door, waaronder die straat die helemaal naar beneden en vervolgens naar boven loopt, richting Via Quattro Fontane loopt. Er waren aantrekkelijke modewinkels met sterk afgeprijsde kwaliteitsspullen, met meer variatie dan in Nederland.
Vervolgens gingen we het Colosseum bezoeken en aansluitend het Forum Romanum dat daar vlak naast ligt. De eerste dag hebben wij het Colosseum (188 bij 156 meter en 48 meter hoog) al van de buitenkant bezichtigd. Nu was de binnenkant aan de beurt. We moesten daarvoor wel een uur in de rij staan en dat viel mee want een van de vele studenten die voor 25 euro de man hun diensten als gids aanbieden, met als voordeel dat je dan meteen naar binnen kon, voorspelde anderhalf uur wachttijd.
Het Colosseum werd door drie Flavische keizers (Vespasianus, Titus en Domitianus) gebouwd. Die bouw begon in 72 na Christus en de openingsspelen vonden in 80 na Chr. plaats. Het was het eerste amfitheater van Rome, en de spelen gingen er door tot aan het einde van het Romeinse rijk in de 6de eeuw. In de middeleeuwen werd het Colosseum als fort gebruikt en vanaf de 15de eeuw als bron van bouwmaterialen voor enkele van de mooiste 'palazzi' van Rome.
In de 18de eeuw was het Colosseum een overwoekerde ruxefne, een romantische bouwval. In de 19de eeuw begonnen de conserveringswerkzaamheden die tot op de dag van vandaag voortduren.
Het tweede grote monument, de ruxefnes van het Forum Romanum, was een bezoek eveneens meer dan waard. We gingen dat complex bezoeken na eerst in een naburig restaurant - met veel drukke kinderen, een sympathieke goedlachse ober en heerlijke salades – te hebben gelunchd. Een ticket voor het Colosseum is tevens geldig voor het Forum, dus we konden meteen naar binnen.
In de 8ste eeuw na Chr. was de plaats waar nu het Forum ligt een moerassig gebied tussen de Palatijn en et Capitool. Het werd een begraafplaats en vergaderplek voor leden van de omliggende landbouwnederzettingen. Later kwam de streek in handen van de Etrusken, die het gebied draineerden. In 497 n. Chr. werd er een tempel voor de Etruskische oogstgod gebouwd en werd het gebied een centrum van het sociale en politieke leven. De macht en de rijkdom van Rome groeiden en er kwamen triomfbogen en monumenten om de overwinningen van de republiek te gedenken, en het Forum ontwikkelde zich tot het financiële en bestuurlijke hart van de stad. Echter was het Forum rond 44 n. Chr. vol en werd de Markt van Trajanus het nieuwe handelscentrum. In 391, na de opkomst van het christendom, begon het Forum langzaam te vervallen en veranderde het machtscentrum van weleer in weidegrond.
Anno 2011 kun je nog veel ruxefnes en vervallen bouwwerken van het Forum bezoeken. Dit onder de muziek van – alweer – honderden cicaden. Zelf blijf ik dat een mooi geluid vinden, schel, doordringend maar bovenal hoogzomers en subtropisch. Om een idee te geven, heb ik het geluid vastgelegd in onderstaand filmpje.
Er is echter een tijd van komen en een tijd van gaan, en de tijd van gaan was bijna gekomen. Het klinkt wat decadent, maar in Rome kocht ik nog een colbert en een mooi zwart pak in een van de winkels die we die ochtend waren gepasseerd. Wel uitverkoop natuurlijk, want zo'n vakantie is al duur genoeg. Daarna gingen we nog een afzakkertje nemen op een terras, waar het juist 'Happy Hour' was: biertjes met mini-pizzaatjes en pinda's. En toen naar het station.
Wij moesten nog wel zo'n drie kwartier wachten op de trein. Even later hoorden we een luid geroep en zagen hoe een forse man van middelbare leeftijd een jongere man bij zijn kraag had gevat en voor zich uit duwde: 'Politi, politi!" riep hij. Kennelijk had de jonge man een poging gedaan om iets te stelen. Even later draaide die jongere, eveneens behoorlijk sterk uitziende man zich om waarna er een hevig gevecht ontstond. Er vielen rake klappen en een hevige worsteling die op de grond werd voortgezet. Een buideltje dat de man om zijn nek droeg werd daarbij afgerukt en de inhoud vloog in het rond. Omstanders, waaronder de dochter(?) van de oudere man, gingen zich er ook mee bemoeien. Gelukkig was de spoorwegpolitie snel ter plekke.
De terugreis – met stops in Mxfcnchen en Keulen – is gelukkig zonder verdere consternatie verlopen. Al met al kunnen we terugkijken op heerlijke dagen.
Filed under: Uncategorized | 6 Comments »