Genoemd…

De afgelopen dagen zijn er weinig echt spannende dingen gebeurt. Niet dat er hier anders zulke wilde avonturen te beleven vallen, maar er is altijd wel iets om over te schrijven. Nou ja, wat wel leuk was: het interview in De Posthoorn, maar daar kan ik nog niet al te veel over vertellen. Het is voor het clubblad van december, dus dat duurt nog even. Het was wel een interview met een generatiegenoot die destijds tot de beste lange afstandlopers van de regio behoorde, met tijden van 33 minuten op de 10 km. Hij had ook een hele map foto’s, vergeelde krantenknipsels en gestencilde uitslagenlijsten meegenomen waaruit ik kan putten. Maar ook nu nog is hij een zeer snelle loper, ongeveer van het niveau Tiny.

De rest van de donderdag is in relatieve rust doorgebracht. Ook vandaag was rustig, een gewone werkdag. Ik was alleen op de afdeling, wel zo plezierig.

Het is natuurlijk wel een heel gedoe over onze MP, JP. Mocht hij straks de baas van Europa worden, dan krijgt het begrip ‘de Balkenende-norm’ meteen een heel andere lading. Ik maak mij sterk dat hij dan bijna net zoveel als de heren Paul de L. of Matthijs N. gaat verdienen. Maar of het zover komt? Ik zet er mijn vraagtekens bij, want een vooral bij de wat ouderen onder ons welbekende heer heeft weer van zich laten horen. Hij schijnt genoemd te worden (al was het maar door mij)…

Wie ook genoemd is, sterker nog: wie zichzelf als kandidaat heeft opgeworpen, is de in Amsterdam woonachtige broer van de Amerikaanse president. Persoonlijk geef ik beide heren weinig kans: de ene niet omdat hij al eerder voor allerlei functies is genoemd maar dat heeft nooit tot iets geleid: de andere niet omdat hij niet geloofwaardig zou zijn, het verwijt van nepotisme is zómaar gemaakt.

Dus toch Balkenende? Het zou zomaar kunnen…

YES, we can!!!

Toegegeven, hij is een iets minder begaafd redenaar dan zijn broer in The States, maar het is nu volkomen duidelijk wie onze toekomstige minister-president wordt. Niet J.P. Balkenende, niet Wouter Bos, niet Rita Verdonk of Alexander Pechtold…

Wordt Kijkduin Kijkhoogbouw?!

Behoort u tot diegenen die een rood waas voor hun ogen krijgen als ze het woord ‘milieu-activist’ horen? Begint u woedend te grommen of juist hol te schateren wanneer u leest dat een snelweg niet kan worden aangelegd omdat anders het leefgebied van een zeldzaam padje wordt doorkruist? Lees dan niet verder, want dan is dit blogje niet aan u besteed en in ieder geval niet goed voor uw bloeddruk.

Het zal de trouwe lezers van mijn weblogs namelijk niet zijn ontgaan dat ik een hang naar ‘de natuur’ heb, en de verrommeling van het landschap en de teloorgang van de steeds schaarser wordende natuur in ons land met lede ogen aanzie. Waar ik dat ‘groene’ vandaan heb weet ik niet, mijn ouders waren daar niet zo erg mee bezig, wel verslond ik vroeger allerlei boeken over de levende natuur, vooral dierenboeken.

Maar terzake. Op de website van onze club Haagatletiek staat een oproep om te protesteren tegen de plannen van de gemeente om bij Kijkduin huizen en torenflats te bouwen. Deze zouden volgens een voorstel rond de Puinduinen en landgoed Ockenburg komen. Dat betekent een enorme aanslag voor het groen en de natuur in de omgeving. Dat is erg, in de eerste plaats voor de planten en dieren, maar zeker ook voor iedereen die graag in een mooie groene omgeving bivakkeert, er gaat wandelen, sporten of gewoonweg ontspannen. En het is erg omdat het een gestaag voortschrijdend proces is. Het bouwen in de randstad houdt nooit op, het gaat maar door en het groen is niet heilig meer.

Ik weet niet hoeveel mensen van Haag Atletiek al een protestbrief of iets dergelijks hebben opgesteld, in ieder geval heb ik er een naar alle fractieleden toegestuurd. Dat was niet zo moeilijk, want de ‘oproeper’, Mark Bovens, die behalve hoogleraar Bestuurskunde een begenadigd hardloper en enthousiast ‘vogelaar’ is, heeft al hun e-mailadressen op de site gezet.

Wil je ook een duit in het zakje doen, prima! Maar doe het wel uiterlijk morgen, want vrijdag komen de voorstellen in de gemeenteraad, zo heb ik begrepen.

Mijn e-mail brief luidde als volgt:

Geachte heer/mevrouw …,

Het gaat heel geleidelijk, ongemerkt bijna, maar het lijkt een onomkeerbaar proces: het verdwijnen van de natuur uit onze leefomgeving. Dat gebeurt zeker in Nederland en al helemaal in de Randstad, waar we op een klein stukje grond met zoveel mogelijk mensen moeten zien te wonen. Bizar is dat de enige manier waarop de politiek, zowel landelijk als lokaal, hierop reageert is door nòg meer te bouwen, nòg meer van de schaarse grond in te leveren. Het adagium is: meegaan met de vaart der volkeren. Inkrimpen, zowel van de bevolkingsgroei als van de daarmee gepaard gaande bouwactiviteit, is in het geheel niet aan de orde.

Alleen in Den Haag al zie je steeds meer hoe er wordt geknabbeld aan het groen ten faveure van menselijke bouwactiviteit. Dat alles gaat ten koste van het groen en dat gaat weer ten koste van flora en fauna. Zie hoe de diversiteit nu al terugloopt. Het lijkt niet te stoppen. Ook nu weer, Kijkduin moet op de schop. Zo heb ik begrepen dat vrijwel het gehele gebied rondom de Puinduinen wordt volgebouwd met huizen en dat er in de groenstrook rond Ockenburg hoge flats worden neergezet. Een onzalig plan! Zeker, er zijn enorme financiële en economische belangen mee gemoeid, maar laat dat kleine beetje natuur dat nog resteert ongemoeid! Er is al zo ontzettend, zo alarmerend weinig van.

Natuur is niet alleen een kwestie van ‘zinloos mooi’ en het verdwijnen ervan niet ‘alleen maar jammer’, natuur is essentieel. Zonder natuur krijgen we een onleefbare stad/provincie/land. Mensen willen niet alleen mooi wonen, maar ook in een groene en natuurlijke omgeving bivakkeren. En aan groen denk ik niet aan een boompje op een plein of een mooi voortuintje, nee, ik denk aan ècht groen: bos- en polderland, geen of zo weinig mogelijk bebouwing daarin, duinen waar je kunt wandelen, fietsen en hardlopen in een omgeving waarin we de vogels nog kunnen horen fluiten, frisse lucht kunnen inademen – en sporten, zoals de 1100 leden van Haag Atletiek – en waar geen sprake is van horizonvervuiling.

Uw argument hiertegen zou kunnen zijn dat er nog genoeg groen over zal blijven. Maar wat is ‘genoeg?’ Zoals ik al stelde, het is een bijna onomkeerbaar proces. Over vijf jaar moet er nòg meer worden uitgebreid, nog even en er wordt ook in de duinen zelf gebouwd. Hou toch eens op met al dat gebouw denk ik weleens.

Hopelijk kunt u uw invloed aanwenden om aan deze in mijn optiek onzalige plannen een halt toe te roepen.

Met vriendelijke groeten,

Fred van der Gon Netscher,
Lid van Haag Atletiek en natuurliefhebber (maar dat laatste begreep u al).

Kleine bekkies…

Om dit blogje niet al te politiek af te sluiten, een summiere update. Gisteren was er een zeer korte redactievergadering, daarna vierden we in een klein groepje de verjaardag van Mike. Hij tracteerde op heerlijk luchtige en zeer smakelijke cake. Omdat hij ooit had aangegeven een bepaalde sixties-groep heel goed te vinden, had ik een cd van die groep voor hem gekocht. Meteen maar even een Youtube filmpje erbij uitgezocht.

Herinnert u zich deze nog-nog-nog-nog?! The Small Faces met Steve Mariott (vocals), Ronnie Lane (bas), Kenny Jones (drums) en Jimmy Winston (keyboards). Het is alles of niets!

Bolleboosjesx85

Veel blogjes komen al associërend tot stand. Zo werk ik momenteel een interview met een schaker uit, die de nodige anecdotes over de eigenaardigheden en genialiteit van topschakers wist op te dissen. Niet verrassend natuurlijk, schaken en een hoge intelligentie, om niet te zeggen hoogbegaafdheid, zijn bijna synoniemen.

Bobby Fisher in de jaren zeventig (links) en in 2006 (rechts)

Het prikkelde wel mijn nieuwsgierigheid. Want hoe intelligent zou bijvoorbeeld een Bobby Fischer zijn, de geniaalste schaker die de wereld gekend heeft? Welnu, één druk op de google-toets bracht uitkomst. Bobby Fischer – het 65-jarige genie leeft inmiddels teruggetrokken en is, als wij de verhalen moeten geloven, een onhandelbaar mens met wonderlijke denkbeelden, zo ontkent hij de holocaust -  heeft een IQ dat tussen de 180 en 187 ligt. (N.B. Bijgewerkt op 14-01-2011: Bobby Fisher is in 2008 overleden).

Voor een goed begrip: het gemiddelde IQ ligt tussen de 90 en 110, met een I.Q. van 130 zou je – globaal genomen – intelligent genoeg zijn om zonder al te veel moeite de universiteit te doorlopen. Met 140 behoor je al tot de 2% hoogbegaafden.

Kasparov

Maar is Bobby Fisher de intelligentste schaker ter wereld? Nee, collega-schaker Gary Kasparov schijnt met 190 nog een fractie slimmer te zijn. Maar ach, het is uiteraard betrekkelijk. Hoeveel mensen lopen er niet rond op deze aardbol die nog nooit zijn getest?

James Woods

De intelligentste acteur ter wereld, James Woods, is wel getest. Hij heeft ook de universiteit doorlopen voordat hij besloot zich op het acteren te werpen. Maar hij heeft wel een waanzinnig hoog IQ van 180…

Maar toch. Een aantal mensen hebben/hadden zelfs een IQ van boven de 200. Dat zijn de supergenieën, de multitalenten. Vreemd genoeg zitten daar geen beroemde wetenschappers bij zoals Albert Einstein, Charles Darwin of Steve Hawking, al mogen deze met een IQ van rond de 160 niet klagen. Ook componisten scoren hoog, Beethoven, Mozart, Bach en Hxe4ndel schommelden allemaal ‘IQ-technisch’ gezien tussen de 160 en 170.

 

Leonardo Da Vinci (zelfportret)

Leonardo Da Vinci was de top met een IQ van 220. Goethe had 210 en dat wist-ie: hij stelde zich altijd voor met ‘Goet hè’x85 Vlak daaronder komen Hugo de Groot, John Stuart Mill en Sir Francis Galton, elk met een IQ van 200.

Dan was er nog de vermaarde wetenschapper en spiritist/geestenziener Emanuel Swedenborgh, hij had een IQ van 210.

Goethe

Het hoogste IQ gemeten bij een nog levende persoon is Kim Ung Yong. Met een IQ van 200 is-ie slim genoeg om bescheiden te mogen zijnx85

De allerslimste man die ooit heeft geleefd was hoogstwaarschijnlijk William James Sidis. Hij had een IQ tussen de 250 en 300(!!).

 

Sidis werd op 1 April 1898 geboren. Zijn ouders waren immigranten uit Oekraxefne. Zijn moeder, Sarah, had medicijnen gestudeerd aan de Universiteit in Boston. Zijn vader, Boris Sidis, was een psychotherapeut bekend om zijn werk op het gebied van hypnose. William James, een vriend van hem, was de peetvader van Sidis.

Toen hij 18 maanden oud was kon Sidis al lezen. Op tweejarige leeftijd leerde hij zichzelf Latijn, toen hij drie was leerde hij Grieks. Tegen de tijd dat hij volwassen was sprak hij meer dan 40 talen en dialecten. Sidis was op 9 jarige leeftijd al bevoegd om toegelaten te worden op Harvard. Hij moest echter 2 jaar wachten tot hij werd toegelaten als student. In zijn eerste jaar gaf hij al een lezing over 4-dimensionale lichamen voor de Harvard Wiskunde Vereniging. Hij studeerde cumn laude af op de leeftijd van 16 jaar. En hij werd de jongste professor ooit. Hij herleide de mogelijkheid van zwarte gaten meer dan 20 jaar voor Subrahmanyan Chandrasekhar 'An Introduction to the Study of Stellar Structure' publiceerde.

Sidis was waarschijnlijk een van de grootste genieën die ooit geleefd hebben. Door alle media-aandacht en het feit dat hij veel werd gepest had Sidis er snel genoeg van om in de belangstelling te staan. Al gauw gaf hij zijn baan als professor op en de rest van zijn leven heeft hij gesleten door betekenisloze baantjes te vervullen.

Domme blondjes? Nou neex85

Onderstaande dames mogen dan beroemd zijn geworden door hun sexy uiterlijk, met hun brains zit het wel snor. Buitengewoon snor!

Madonna heeft een IQ van 140, evenals haar jongere collega Shakira. Jayne Mansfield, de welgevormde filmster van de jaren zestig, had zelfs een IQ van 149! Hedendaagse filmsterren als Nicole Kidman (132) en Sharon Stone (154) hoeven ook niet te klagen.

 

Jayne Mansfield, IQ 149 (links) en Shakira, IQ 140 (rechts). Typische ‘nerds?!’

Het IQ van Hillary Clinton (140) zal minder mensen verbazen. Zij is immers advocate en heeft zich de afgelopen tien jaar stevig geprofileerd als ‘intelligente vrouw’, bereid om als eerste vrouw in de geschiedenis het Witte Huis te betreden.

 

Wel is de intelligentste vrouw ter wereld donkerharig. Dat is schrijfster Marilyn Vos Savant, zij heeft een IQ van 186!

Amerikaanse Presidenten

Opvallend in het overzicht is de relatief lage intelligentie van Amerikaanse presidenten. Zo zou Bush sr. Een IQ van slechts 98 hebben, zijn zoon ‘dubbeljoe’ 125. Ronald Reagan had 105 en zelfs de beroemde George Washington had een heel ‘gewoon’ IQ van 118.

Jimmy Carter, een van de intelligentste presidenten die Amerika gekend heeft

Jimmy Carter was nog een van de slimste presidenten met een IQ van 156, gevolgd door Nixon (143) en Truman (132).

Nou ja, zo kan ik wel even doorgaan. Wie het leuk vind kan op de diverse sites, waaronder deze, kijken hoe diverse beroemde personen hebben gescoord op IQ-tests.

Kabinet Akkermans 1

Jawel, wij zijn genoemd! Ik ben gisteren ontboden bij de Koningin om Mijzelve en mijn ploeg bewindslieden aan het Nederlandse volk te presenteren.

Helaas hebben wij ons in de locatie waar de plechtigheid zou plaatsvinden vergist. Het was niet Het Binnenhof, zo bleek, maar Huis ten Bosch, waar onze vorstin woonachtig is. Wij wilden de fout herstellen, maar wij waren al te laat. Helaas heb ik moeten constateren en concluderen dat er is ‘gelekt’ en dat onderstaande slinkse lieden zich in onze plaats naar de Koningin hebben gespoed.

Maar ach, no hard feelings. Ook deze mensen vormen een prima ploeg. Maar over vier jaar…. Ik ben al gepolst door de premier. En ik word nog steeds genoemd! Mijn naam zingt rond in de gangen van de Tweede Kamer. Jawel…..

Aldus Professor Dr. Ir. Akkermans. Een paar uur voor de officiële presentatie van ‘Balkenende IV’, had ik een interview met de geestelijke vader van het Instituut voor Beeld en Geluid, Jan van Dijk. Hij is senior beleidsmedewerker bij de directie Media, Letteren en Bibliotheken van het ministerie van OCW.
Ik werk officieel niet meer bij dat ministerie en dat is te merken. Je komt niet zomaar binnen, eerst aanmelden bij de portier, identiteitsbewijs tonen en een telefoontje naar de persoon bij wie je op bezoek gaat en die jou van tevoren heeft moeten aanmelden middels een – naar ik aanneem electronisch – formulier. Vervolgens krijg je je bezoekerspasje en moet je door een electronisch toegangspoortje. Daar moeten trouwens alle bij OCW werkzame ambtenaren doorheen. Ik heb overigens geen problemen met deze gang van zaken, tot in de jaren tachtig kon iedereen zomaar in- en uitlopen bij de meeste ministeries, er was nauwelijks controle.

’s Middags voor het eerst naar Kneets Gym geweest voor een uitgebreide fitness-sessie. Ik ben zeker anderhalf uur in de weer geweest met toestellen, dumbells en ook nu weer de cross-trainer, 17 minuten lang. Alleen jammer dat de sauna defect was! Hopelijk wordt dat euvel snel verholpen. Ik kwam zowaar nog een oude bekende tegen, mijn leraar Engels van het VWO destijds. Momenteel zit hij in het management van een internationaal recherche-instituut. Weer iets heel anders….

Verrassend

Ze zijn weer achter de rug, de Tweede Kamerverkiezingen, met verrassende(?) nieuwkomers, een enorme winst voor SP en de Partij voor de Vrijheid, flink verlies voor de PvdA, en het CDA dat ondanks de fanatieke pogingen van de media (“De Linkse Kerk” volgens velen) om de persoon Balkenende als een bespottelijke nerd (Bak Ellende of Harry Potter) neer te zetten, stevig in het zadel blijft zitten. Ik ben geen CDA-stemmer, maar moet toch kwijt dat ik JP in het televisiedebat daags voor de verkiezingen sterk vond. Hij pareerde elke aanval van Bos en Halsema op licht verongelijkte, maar beheerste wijze en met goed onderbouwde argumenten.

Maar nu de formatie: dat wordt bepaald geen makkie. Sommige partijen zullen tenminste een beetje water in de wijn moeten doen wil er samenwerking mogelijk zijn. Het valt te bezien of het gaat lukken, want men zal toch een beetje geloofwaardig moeten blijven. Maar waar een wil is…..

“Jawel lieve kijkbuiskinderen, het wordt een drukte van belang in het TweedeKamer-Bos (zonder Bos?)”

Wel curieus is de winst van de Partij van de Dieren. Wellicht kunnen de heren Den Uyl en Koekoek, na lange jaren uit het zicht te zijn verdwenen, eindelijk weer eens plaatsnemen aan de onderhandelingstafel?

Stemmingmakerij

Bloggen kan de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste mens zijn, maar vandaag ontkom ik er niet aan: politiek.

Bent u nog steeds zwevend? In dat geval is mijn advies: stem niet strategisch, maar ga eens na wat u ècht belangrijk vindt in dit leven. Dus niet wat uw man of vrouw, baas, collega’s, vriend(en) vinden, niet wat partijprogramma’s dicteren, maar wat zit u hoog. Misschien is het iets waar u niet graag over praat, dat kan. Het is ook mogelijk dat geen politieke partij er iets mee kan, maar dan is het te overwegen de partij te kiezen die het dichtst bij uw gedachten/idealen komt.

Voor mijzelf sprekend: alle partijen hameren, links- en rechtsom, op werkgelegenheid, economische groei, onderwijs en zorg. Oh ja, en dan is er ook nog milieu. En elke partij heeft punten die mij aanspreken, zowel de partijen die zich aan de linker- als aan de rechterkant bevinden. Maar bij geen enkele politieke partij staan de dingen die ik belangrijk vind hoog op de politieke agenda: natuur en milieu, en het kernprobleem staat zelfs nergens op de agenda: de (over)bevolkingsproblematiek. Voor mijzelf is het glashelder dat dit laatste de essentie is van zeer vele – al dan niet vermeende – problemen in ons land. Sociaal en logistiek.

En bij alle partijen staat de mens als economisch wezen centraal, is vertrekpunt bij alles. Op zich niet onlogisch, want wij zijn nu eenmaal mensen en vinden ons nu eenmaal de belangrijkste levensvorm op aarde.

"Partij voor de Dieren?! Het mocht wat! Ik stem VVD, goed voor types als ik, met een eigen huis…."

Goed, ik zweef niet maar stem op de partij die het dichtst in de buurt komt met wat ik diep van binnen vind. Ik stem ditmaal maar eens voor de andere levensvormen die niet naar de stembus kunnen. Slim? Praktisch? Ongetwijfeld niet. Naïef? Idealistisch? One Issue? Dat zullen zeer velen vinden. Strategisch is het al helemaal niet. Maar ach, de grote politiek draait toch wel door. CDA-VVD, of CDA-PVDA, of een ‘linkse lente’, we merken het wel. Ik zit vanavond in ieder geval aan de buis gekluisterd, na de training. Want spannend blijft het!

Van Maastrichts mooiste tot GroenLinks mooiste?

Wat ik nog even kwijt moet is een compliment aan de organisatie van www.maastrichtsmooiste.nl op het punt van de uitslagenverwerking. Niet alleen krijg je een compleet overzicht van je tussen- en eindtijd, maar ook van je positie ten opzichte van het totale veld. Dan blijkt dat ik met die povere 1 uur en 22 minuten toch nog ruim vóór het midden was gefinished, datzelfde geldt voor Henk die nog voor mij liep en Margreet die een paar minuten later finishde. Zo geredeneerd valt de schade nogal mee. Last but not least kun je filmpjes downloaden waarop je kunt zien hoe je erbij liep op het tien kilometerpunt en hoe je over de finish kwam.

Gistermiddag had ik het langverbeide interview met Femke Halsema voor het blad CoMedia. ’s Middags om half een was de afspraak. Fotograaf Gerrit de Heus zou er dezelfde tijd zijn. Via de – mij inmiddels bekende – complexe toegangsprocedure geraakte ik in de hal van ‘Plein 2’, waar ik werd opgehaald door persoonlijk medewerkster Samira Roeling. Het duurde toch nog ruim drie kwartier voordat we binnen konden komen (een telefonisch interview van een voorganger liep flink uit), een tijd die wij doodden met praten over Gerrits professie. Uiteindelijk werden we de gezellig ingerichte werkkamer van de politiek leid(st)er van GroenLinks binnengeleid en ontspon zich een prettig gesprek over het omroepbeleid in Nederland. Dit terwijl  Femke van een lichte lunch – o.a. bruin bolletje kaas en een glas melk – genoot en de fotograaf voortdurend foto’s aan het maken was.

Inhoudelijk zal ik er niet op ingaan, niet alleen omdat het interview nog gepubliceerd moet worden, maar ook omdat omroepbeleid/politiek vrij taaie kost is, echt voer voor specialisten. Wie toch meer (interviews) e.d. daarover wil lezen, surfe naar http://www.cvdm.nl , klik ‘brochures’ aan en download (een van) de CoMedia’s.

Ook ’s avonds was er vergadering, en wel van het clubblad Haagse Bluf. Even daarvoor hadden wij thuis voor het eerst dit jaar gebarbecued. Of het door die paar glaasjes rosé en witte wijn kwam weet ik niet, maar tijdens de vergadering (wel op het buitenterras) was ik snel afgeleid. Helmie tracteerde naast ons op vruchtenvlaai, een paar dagen geleden nog door haar echtvriend Marcel in België aangeschaft. Dit omdat de bakker daar op zondagmorgen geopend is. De vlaai was ter gelegenheid van het 25-jarig huwelijk van trainer Ton van Westbroek. Jawel, hardlopers hebben een lange adem!