Time Out

Vandaag even niets. Geen inspiratie? Moet ik mijn geest ledigen, als in een soort spirituele clysma-show?

Nou nee, ik moet nog veel andere dingen doen, artikelen schrijven en zo. Als mijn computer thuis het doet (heeft wat problemen) komt er morgen een nieuw log, anders pas zondag.

Zaterdag ga ik met een grote groep van HAAG Atletiek naar Harwich voor de zogeheten Discovery Run. Dat zal wel weer de nodige plaatjes en verhalen opleveren…..

GummBAH?!

Of je haat hem, of je vindt hem hartstikke leuk: een middenweg is er niet.

Ik behoor tot de categorie ‘leuk-vinders’. Onnavolgbare, soms wrange humor.

Wie van dit soort humor geen genoeg kan krijgen, check Gummbah Sucks.

Problemen met foto's lijken opgelost

Gisteren stonden er de hele dag geen plaatjes op dit web-log, maar de problemen bij Photobucket – veel door Hackers veroorzaakte ellende – schijnen opgelost te zijn.

Gelukkig maar! Foto’s geven toch meer sjeu….

Terry Fox Run

Zojuist, na het gebruikelijk zondagochtendritueel in het krachthonk, de Terry Fox Run gelopen. Het was buitengewoon druk op de atletiekbaan van de Laan van Poot. Honderden mensen waren gekomen om te lopen of gewoon te kijken. Of – voor de jongsten – om te spelen.

Er was een loop voor de jeugd, een skeelertocht en een vijf respectievelijk tien kilometer loop. Het ging niet om een prestatie, het was geen wedstrijd, het ging om het goede doel. Maar ja, als je weet dat je goed loopt, dan probeer je toch wat. Dat zal Helmie gedacht hebben, want ze kwam niet alleen als zesde op de tien ‘overall’ binnen, maar ook als eerste dame in de tijd van…. 37 minuten en nog wat! Ja, je leest het goed. Haar bescheiden commentaar: “De afstand klopte niet, het was korter dan 10 kilometer”.Ja, ik kwam 12 minuten na haar binnen, maar ik had dan ook op mijn dooie akkertje gelopen, zeker de eerste vier kilometer. Daarna zette ik wel iets meer aan, maar toen kreeg ik het ook zwaar. Er valt nog genoeg te herwinnen! Volgende week naar Harwich voor een 10 EM. Zal best pittig worden!Na de loop was de verloting van de vele door sponsors beschikbaar gestelde prijzen, waaronder CD’s, abonnementen voor Health Spa en Ceasar Sports, en als hoofdprijs een vliegreis naar Canada.Een vrij lang ritueel, maar het was uit te houden omdat het weer onverwachts mooi en zonnig was vandaag.

Helmies Paddenstoelen
We zijn achter het geheim van Helmies supersonische snelheid gekomen. Ze gebruikt een bepaald soort paddenstoelen. Ik kreeg vandaag een mailtje van haar. Net zo snel als ze vanmorgen de tien kilometer had afgelegd, was ze ‘s middags met haar echtvriend naar Antwerpen getogen, waar ze in een park bijgaande exemplaren hadden ontdekt.

Ik kreeg haar toestemming ze op mijn weblog te tonen. Bij deze dan. Volgens mij zijn het exemplaren van de Agaricus Helmiritis Ramakeritus, maar ik kan mij natuurlijk vergissen.

L-pees

Merkwaardig, terwijl ik naar de mooie ambient-achtige CD Cuckoos Land  van Robert Wyatt aan het luisteren ben, probeer ik de vanmiddag gemaakte aantekeningen te ontraadselen. Het zijn mijn eigen krabbels, gemaakt naar aanleiding van de LP's categorie L, die nog resteren na Led Zeppelin. Er zit er ook nog een bij van kinderkoor De Leidse Sleuteltjes. Mag ik die overslaan? Wat mij vooral opviel was dat er LP's bij zitten die ik eigenlijk nooit goed beluisterd heb. Ten onrechte, want het zijn gewoon goede platen.

Level 42 – The Pursuit Of Accidents**** Echte eighties-groep, de band met die opvallende frontman Mark King, die zo heftig met zijn duim de bas-snaren kon bewerken, zoals een drummer zijn drumkits. Erg lekkere, pakkende pop-rock songs, niet minder maar ook niet meer.

 

 

Lindisfarne – Finest hour**** Wie waren dat ook alweer? Nadat ik kant A had opgezet, kreeg ik een Oh ja – erlebnis. Lady Eleanor, wat een nummer was dat zeg. Een beetje beatle-eske samenzang, ietsje tegen de toon aan, maar dat geeft een heel eigen geluid, is verre van storend. Die lijn zet zich twee LP-kanten door. Meet Me on the Corner, ook al zo'n bekend nummer uit die tijd. Lindisfarne maakte een combinatie van folk en rock met politiek getinte teksten. Bij vlagen erg goede muziek, een LP om beslist meerdere malen te draaien.

Little Feet – Sailing Shoes**** Echt Amerikaanse seventies rockband. En een erg goede band, een beetje bluesy, een beetje Southern Boogie, maar dan zonder voorspelbare clichés. Vrij heavy voor die tijd. Bij insiders zeer gewaardeerd, maar bij het grote publiek (zeker in Europa) minder bekend.

 

Lloyd Cole and the Commotions***1/2 Ook zo'n jaren tachtig artiest waar je niet veel meer van hoort. Een echt goede zanger was hij niet, hij zong er altijd 'een beetje tegenaan', maar wel met het juiste vleugje depressiviteit. Daardoor, en ook door zijn fantastische (schotse) New Wave– band, is zijn muziek toch wel interessant. En hij was een erg goede songwriter. Beste nummers op deze plaat vind ik Forest Fire, Are You Ready To Be Heartbroken? (naderhand nog gecoverd door Sandie Shaw), Speedboat en Charlotte street

 

Love – Forever Changes***** Dit wordt door bijna iedere zichzelf respecterende muziekrecensent beschouwd als één van de klassiekers in de pop/rock muziek. Persoonlijk vind ik Da Capo nog beter, met iets meer nummers die mij aanspreken. Forever Changes is Love's derde album, met muziek die vrij complex is en tegelijkertijd goed in het gehoor liggend. In 1967 hadden weinig mensen van deze band gehoord, al was '7 + 7 =' (overigens van dat andere album, Da Capo) een enorme hit. Maar muzikaal gezien is er op dit album geen slechte song te vinden, tekst en muziek komen op een verbluffende manier bijeen. Toch blijft de openingssong, Alone Again Or, het mooiste en kent een van de mooiste gitaarintro's ooit. Verder zijn voor mij hoogtepunten 'The Red Telephone' en 'You Set The Scene'.

Vergeten kreeft en Terry Fox

Later vandaag ga ik weer wat LP’s uit de kast trekken. Maar dit was ik nog vergeten te vertellen. Vorige week zondag zagen wij een merkwaardig, veelpotig dier lopen in de buurt van het clubhuis. Eigenlijk was het Ton van P. die ‘m het eerst had gezien. Tijdens het hardlopen door de duinen vertelde Ton dat hij zojuist bij de sintelbaan ‘een soort krab’ had gezien. Wat op zijn minst raar was, zo ver van het strand vandaan. Ik vond dat ook vreemd, maar had een verklaring. Misschien had een meeuw hem aan de kust opgevist en ‘m verderop laten vallen. Per slot van rekening ligt het strand nog geen 200 meter van het clubhuis vandaan. Teruggekomen op de baan, zei Ton: ‘Daar is-ie weer!’ Nu zag ook ik ‘m lopen, in de buurt van het clubhuis. Een merkwaardig, veelpotig dier scharrelde wat rond, kennelijk op zoek naar etensrestjes. Een zwartbruin griezeltje met rode scharen: ik zag meteen dat het geen krab, maar een kreeft was.

Dit is niet het exemplaar dat wij zagen, maar wel een soortgenoot

Mij leek het een rivierkreeft, en gelet op de slanke, roodgekleurde scharen een Amerikaanse rivierkreeft (Procambarus Clarkii). Ik vatte het dier tussen duim en wijsvinger, opdat hij mij niet in de tang kon nemen, en liet hem twintig meter verderop te water. De kreeft liet zich niet meer zien, dus laten we maar hopen dat hij (of zij) nog lang en gelukkig zal leven… Terry Fox Run Vandaag nog 40 minuutjes gelopen. Morgen is aan de Laan van Poot, bij Haagatletiek, de Terry Fox Run, zo genoemd naar de enkele jaren geleden aan botkanker overleden jonge Canadees Terry Fox, die op één been en een prothese meer dan 5300 kilometer heeft afgelegd om geld voor het Kankerfonds in te zamelen. Dit deed hij tot zijn lichaam het letterlijk opgaf.

De Terry Fox Run is een sponsorloop, waarvan de opbrengst ten goede komt aan het goede doel. Iedereen, jong en oud, getraind of niet, kan meedoen! Klik voor meer informatie Haagatletiek.

Weegschaal (23 september tot en met 22 oktober)

Voor wie het nog niet is opgevallen: het is volop herfst. Gisteren is de Zon het teken Libra ingetreden. Dit teken zet dus de herfst in, ook de herfst van het leven, waarin alle vruchten rijpen en de mens bitter en zoet heeft leren onderscheiden. Hij heeft de wet van harmonie, de betrekking met de buitenwereld leren kennen als het ‘geheim van evenwicht’ in geven en nemen. 

Harmonie Weegschaal staat tegenover de Ram. Tegenover de spontane, nietsontziende oerkracht van de Ram, staat de doordachte, tot de juiste proporties van geven en nemen geneigd zijnde Weegschaal. De Weegschaal-mens streeft naar harmonie in zichzelf en met zijn omgeving, zoekt naar vrede en schoonheid. Hij is diplomatiek, inschikkelijk en heeft een hekel aan onrecht. Venus is de heerser van dit teken. Hij houdt niet van conflicten. Juist omdat de weegschaal heel goed een zaak van twee of meer kanten kan beoordelen, is hij eerder geneigd tot bemiddeling. Echt het type van de (scheids)rechter. Als een Libra al eens geïrriteerd of buitenproportioneel reageert, heeft dat meestal te maken met een verstoring in balans, in zichzelf of in zijn omgeving. Bijvoorbeeld als zijn rechtsgevoel geweld wordt aangedaan. Van het extraverte Libra-type gaat warmte uit. Hij is sympathiek, creeërt veel banden van genegenheid, laat aan edelmoedige impulsen de vrije loop. Hij is prettig en vertrouwelijk, heeft goede manieren en een bescheiden charme. IJdelheid is hem niet vreemd: juist door de neiging tot harmonie, schikken, zaken in de juiste proporties brengen, zien we hem dikwijls in juridische en artistieke beroepen, de mode, als televisiepresentator, verkoper, receptioniste of schoonheidsspecialiste. In ieder geval beroepen waarbij sprake is van evenwicht, een prettige wisselwerking met de omgeving. Het introverte type heeft ook een gelijkmatig humeur, maar deze schijnbare kalmte verbergt vaak sterke passies van een min of meer smartelijke overgevoeligheid. Altijd in hij in de weer een evenwicht te zoeken dat allen gelijkelijk recht doet. Hij is in wezen geen pionier of vechter, meer iemand die de fijnere spirituele kant der dingen verzorgt, die het leven belangrijk veraangenamen en verfraaien.

De weegschaal kan niet makkelijk iemand iets weigeren. Daardoor verwaarloost hij soms zijn eigen belangen en werk. Dat kan voor sommige Libra’s een probleem zijn: moeilijkheden onder ogen zien en deze oplossen. In het beste geval zijn hun besluiten goed doordacht en zijn alle voors en tegens goed tegen elkaar afgewogen. In het ergste geval zijn ze besluiteloos, willen ze steeds de kool en de geit sparen. Ze kunnen zich door die eigenschap soms flink in de nesten werken. Natuurlijk zij er heel assertieve, besluitvaardige Weegschaal-types, maar die hebben dan meestal een ‘pittiger’ ascendant, of andere factoren in de horoscoop. Het element van ‘wikken en wegen’ zit er echter altijd wel in. Libra Ascendant Bij mensen die Weegschaal als ascendant hebben, worden de eigenschappen die passen bij hun zonneteken iets verzacht. Deze types hebben altijd wel iets vriendelijk-tegemoetkomends, zijn welwillend en fijngevoelig, wars van ruzie, grofheid en smerigheid. Ze zien er doorgaans goed, zelfs knap uit, weten zich goed te kleden. Sommige Libra-types zijn echter uitgesproken nonchalant: die hebben dan iets ‘artistiekerigs’ of alternatiefs in voorkomen en optreden. De andere sekse… Een opvallend trekje van nogal wat Weegschaaltypes is hun gevoeligheid voor de andere sekse. Ze kunnen wat libertijns ingesteld zijn. De mannen hebben soms iets van een charmeur, terwijl Libra-vrouwen weten hoe ze mannen kunnen behagen. Er zijn nogal wat weegschalen die op het gebied van liefde en romantiek niet zo streng-moralistisch in de leer zijn. Ook in dat opzicht kan – vooral in hun jonge jaren – het zoeken naar de juiste partner een probleem zijn. Er loopt zoveel moois rond! En later kunnen aanhoudende problemen met de vaste (huwelijks)partner aanleiding zijn dat ze hun heil ‘buiten de deur’ zoeken. Vaak zonder dat de ander het weet, want de weegschaal heeft een bloedhekel aan ‘scènes’. Bekende Weegschalen: John Lennon, Roger Moore, Sting, Georgina Verbaan, Cliff Richard, Bryan Ferry, Michael Douglas, Matt Damon, Gwyneth Paltrow, Heather Locklear, Serene Williams en Pavarotti.

Gat in de markt

Even nu geen log (komt later vanavond), tenzij je deze als zodanig beschouwd.

Dit voorwerp staat symbool voor de komende periode.

Jawel, ook bij de politie moet worden bezuinigd. Waar niet?

Eén beroep heeft echter beslist toekomst, namelijk dat van broekriemaanhaler. NIBUD-achtige mensen die bedrijfsleven en particulieren adviseren over hoe en waar kan worden bezuinigd, met de minste pijn en met optimale resultaten…… Donkere wolken? Ach, een eigenschap van wolken is dat ze weer overtrekken, of oplossen. Zoals je op het filmpje kunt zien dat Hans Verbeek een paar dagen geleden met zijn web-cam heeft gemaakt.

Prinsjesdag 2

De laatste tijd loop ik als een krant, maar de geest blijft ongebroken. Na een ochtendje thuiswerk toog ik monter naar Run 2 Day om een trainingspak voor de komende winter te kopen. Het besluit was snel genomen, zij het na enig pas- en meetwerk.

Dat was dat. Op naar het ministerie. Maar dat ging zomaar niet. Vanaf de Kneuterdijk was de boel afgesloten. Paarden en stoere mannen in kleurige uniforms paradeerden in gelid langs de Hofvijver.

Verderop welgemutste mensen die zich achter de dranghekken hadden opgesteld, wachtend op de Gouden Koets. Het weer viel trouwens mee, het was vrij zonnig. Op de Kneuterdijk stonden tribunes, van waar je de troonrede via luidsprekers goed kon horen. Waarom geen scherm? Vroeg ik mij af. Bezuinigingsmaatregel?! Maar goed. Ik had – niet helemaal toevallig – mijn digitaaltje bij me, dus àls de koets langskwam…Goed, de beelden spreken voor zich. En toegegeven: Máxima is in werkelijkheid nog mooier dan op de foto of op TV! Ik speurde nog even in de koets naar Inge de Bruijn (ja hoor eens, je weet maar nooit!), maar dat was niet het geval. En onze vorstin zag ik ook niet, daarvoor ging de koets toch net iets te snel voorbij.

Uiteindelijk toch nog het ministerie weten te bereiken, er gewerkt en ter afsluiting gefitnessed. Ik heb ook nog even op de ergometer gezeten en roeide vrij gemakkelijk naar een PR, 7’47”, tien seconden sneller dan de vorige keer. Dat gaat dus goed, nu het lopen nog….

Prinsjesdag

OP ZOEK NAAR INSPIRATIE?!

Tja, ik weet even niks. Ik ben een beetje leeg, juist omdat er de komende dagen veel geschreven, geredigeerd en georganiseerd moet worden. Donderdag moet alle kopij naar de drukker, dat wordt nog aanpoten. Maar het is evengoed wel Prinsjesdag! Het weer ziet er niet goed uit, maar dat past wel bij de sfeer van de letterlijk uitgelekte troonrede. Zal Balkenende daar zijn voet tussen hebben gehad?! Maar goed, we hebben altijd nog de feestelijke optocht met De Gouden Koets en de fraaie hoeden van de dames bewindslieden in De Ridderzaal. En dan is er de vraag die ons elk jaar het meest bezig houdt: wat zal Beatrix ditmaal aanhebben?