Van Winti naar klassiek

Er is de laatste tijd veel aanloop bij het Commissariaat voor de Media. Veel uiteenlopende geestelijke en levensbeschouwelijke stromingen hebben zendtijd aangevraagd en komen hun aanvraag toelichten. Zo zijn er diverse organisaties van moslims, hindoes, humanisten enzovoorts. Een moeilijke taak voor het Commissariaat, want er kan maar één organisatie per stroming zendtijd krijgen. Soms levert het exotische beelden op: waren enkele dagen geleden aanhangers van de Hare Krshna-beweging op bezoek, vandaag waren er de Winti-aanhangers , een spirituele stroming van Afro-Surinaamse oorsprong. De hoorzitting werd voorafgegaan door een ritueel met gebeden en het symbolisch reinigen van de grond met water. Na de hoorzitting vertrok het gezelschap, waaronder een aantal in kleurige gewaden gestoken vrouwen, luid zingend de hoorzaal.

Winti-vrouwen voeren een rituele dans uit (deze foto is overigens niet bij het Commissariaat voor de Media genomen)OP DE KLASSIEKE TOERWat? Gaan we serieus doen? Ik vrees van wel, want we zijn – wat de langspeelplaten betreft – bij de R beland, en laten nu uitgerekend de eerste drie platen met klassieke muziek zijn. Nu heb ik geen enkele pretentie verstand van klassieke muziek te hebben, integendeel zelfs. Daarom hou ik het, wat recensie betreft, erg kort ditmaal. Maar het was een waar genoegen om ze te draaien. Zoals:

Arthur Rubinstein en het Philadelphia orkest o.l.v. Eugene Ormandy – Rachmaninoff, Pianoconcert no. 2*****
Rubinstein was misschien wel de grootste pianist van zijn generatie. Dat is ook te horen op deze pracht-LP, waarop hij de compositie van zijn illustere collega – componist en nog grotere pianist – tot uitvoering brengt. En een geweldig orkest. Het betere werk.

Arthur RubinsteinMaurice Ravel – Bolero/Camille Saint-Saëns – Le Carnaval Des Animeaux – Czech Philharmonic Chorus and Orchestra with Serge Baudo & Karel Ancerl****De popmuziek onder de klassieken. Ik bedoel dus gewoon dat het allebei populaire, brede lagen van de bevolking aansprekende composities zijn. De Bolero bijvoorbeeld, het blijft vooral qua opbouw een fraaie compositie. De Spaanse dans, waar steeds een instrument aan toegevoegd wordt en dat uiteindelijk, als het hele orkest heeft ingezet, tot een climax leidt. En het carnaval der dieren, wat complexer maar toch één van de muziekstukken waarmee je als middelbare scholier werd opgevoed. Maurice Ravel (boven) en Sviatoslav Richter (onder)Sviatoslav Richter en het Leningrad Philharmonic Orchestra/Mawrinsky – Tchaikovsky 1st pianoconcerto*****Ook weer een fraaie LP. Richter was waarschijnlijk de meest gevierde pianist afkomstig uit de voormalige Sovjet Unie. Hij was een legende in zijn eigen tijd en bouwde zijn reputatie op de superbe muzikaliteit van zijn techniek, waarvan hij hier een fraai staaltje laat horen. En dan, dat eerste pianoconcert van Tchaikovsky blijft natuurlijk een niet te versmaden klassieker.

Woensdagtraining

Woensdagavond heb ik weer bij Rob V meegetraind. Na maandag leek het mij het beste om nog even gas terug te nemen. De groep-Rob leek deze avond wel een revalidatiegroep van groep-Ton van W., want Henk M, Margreet en ikzelf zijn hier aan het herstellen van al dan niet licht blessureleed en/of conditie-achterstand. Er waren die avond sowieso veel deelnemers. Niet zo’n zwaar programma ditmaal, 4 maal 5 minuten tempo.

Na het inlopen en de loopschool-oefeningen die Rob nooit overslaat, werkten we in de buurt van de puinduinen het programma af. En het ging – wat mij betreft – weer goed, bij de tempo’s liep ik steeds in het kielzog van een jongeling die volgende week mogelijk een hogere groep gaat uitproberen. Waarschijnlijk ook bij Ton. Na de training het gebruikelijk ritueel van krachthonk en praten en drinken aan de bar.

Helmie was er niet. Is dat zo bijzonder dan? Eigenlijk wel, want zij slaat geen training over. Naar verluidt, was zij deze avond op bezoek bij deze mijnheer.

We horen nog wel hoe het was…

Voor de rest was het gisteren een rustige dag. Vandaag zal dat waarschijnlijk ook het geval zijn, zij het dat ik straks eerst naar Amsterdam ga, naar Athenaeum boekhandel, om namens het Commissariaat een afscheidscadeau voor de scheidend directeur van de Wereldomroep te kopen.