Veelbewogen?

Zoetermeer, Den Haag, Doorn, Wassenaar. Het was een veelbewogen weekend. The Zombies (Colin Blunstone en Rod Argent), wandeltocht, schoolreunie Haags Genootschap, Clingendael-cross…. Genoeg web-log stof.

Vrijdagavond traden The Zombies op in De Boerderij in Zoetermeer. Wat, The Zombies? Die sixties-groep die destijds wereldhits scoorde met o.a. She’s not there, Time of the Season en Tell her No?. Diezelfde. De heren hadden er absoluut zin in. Blunstone zong als nooit tevoren, zoetgevooisd en tegelijkertijd ongemeen krachtig, Argent bewerkte de toetsen als een wildeman en babbelde de nummers op eloquente wijze aan elkaar. Een mix van oud en nieuw werk, met nummers van The Zombies, Argent en The Alan Parsons Project (‘Old and Wise’ uiteraard). De leeftijd heeft vooralsnog geen vat op hen kunnen krijgen. Prima concert in het best denkbare gezelschap!

Wandeling
Zaterdagochtend weer vroeg uit de veren. Ik had met de Haagse clan afgesproken om in Doorn te gaan wandelen. Een voorspoedige reis met trein en twee bussen bracht ons naar het Mekka van Doorn. Daar wachtten gids Hugo en echtgenote Rineke ons op met koffie en gebak. Dit nog naar aanleiding van hun 40-jarig huwelijk eerder dit jaar.

Daarna met zo’n acht personen de paden op, de lanen in. De wandeling voerde ons o.a. door de Kaapse bossen. Prachtig was de natuur, de herfstkleuren zijn nu op hun top. Wel begon het even flink te regenen, dus de paraplu die ik had meegenomen bleef niet ongebruikt. Helaas moest ik voortijdig afhaken, want ‘s middags was een schoolreunie. Reunie Haags GenootschapIk nam afscheid van het gezelschap, waarna ik de zandvlakte overstak en via een verharde weg heuvelopwaarts liep. Aan de andere kant was de grote weg, waar – pakweg 400 meter verderop – de bushalte was. Het was zeker twintig minuten wachten op de bus, maar zodra ik was ingestapt ging de reis voorspoedig. In Driebergen-Zeist pakte in de sneltrein richting Den Haag, en daar tramlijn 17 naar het Statenkwartier.En dan de reunie: erg druk, erg gezellig, maar van mijn oude klas zag ik maar één persoon, Toos van der Zalm. Destijds – 40 jaar geleden! – hadden we nauwelijks contact met elkaar, maar vandaag zochten we steeds elkaars gezelschap. Toos had nog veel oude foto’s meegenomen. Van de leerkrachten bleken al velen overleden te zijn, een ander deel was niet komen opdagen. Wel zagen we wiskundeleraar Adri van der Werf (nauwelijks veranderd, tikje grijzer alleen en nu met ringbaardje) en zijn vrouw. Ook sprak ik zeker een kwartier met gymnastiekleraar Wessel. Leuk! Er was drank, eten (een Indisch buffet) en later die avond een disco.

Weer wat later sprak ik bij de tramhalte een medewerkster van http://www.reuniecommissie.nl , die op weg naar huis ging.
Zij vertelde mij dat ze pharmacie in Groningen studeerde en dit als baantje erbij deed. Als kritiek hoorde ze vaak dat de kosten voor de reunie wel hoog zijn (€ 28,-) voor wat je er voor krijgt, en dat de mensen zelf nog veel inspanningen moeten verrichten om oud-klasgenoten op te sporen. Maar het is natuurlijk wel ‘een gat in de markt’, en het loopt steeds beter. Wel vond ze deze reunie een van de rustigste die ze had meegemaakt. Misschien had er toch meer voorpubliciteit moeten zijn?

Toos en ik hadden overigens al afgesproken om t.z.t. een mini-reunie te organiseren in een of andere kroeg in Den Haag. Gaan we doen, ergens in het voorjaar of voorzomer!

Clingendaelcross
En of dat alles nog niet genoeg is, zondagmorgen vroeg uit de veren om mij voor te bereiden op de Clingendaelcross, georganiseerd door The Hague Road Runners.
Er was zoals altijd weer veel belangstelling, toch een paar honderd man en vrouw. Eindelijk ontmoette ik dan eens Hans Verbeek, een mede-webloggende Delftse koploper. We komen – digitaal gezien – regelmatig bij elkaar op visite, maar we hadden elkaar nog nooit in levende lijve gezien. Hans is een in meer opzichten heel aardige loper, hij finishde in ruim 32 minuten. Zelf had ik 36 minuten. Twee minuten langzamer dan vorig jaar, maar de stand van zaken m.b.t. de training in ogenschouw genomen toch wel redelijk. Na afloop hebben we nog een biertje gedronken.

De twee HAAG-dames Wendy van Spijker (mijn ex-buurvrouw: zou ze daarom zo hard hebben leren lopen?!) en Helmie Ramakers waren weer onoverwinnelijk, ze werden respectievelijk éérste en tweede dame.

De andere Haag-atleten, ook van mijn groep, hebben allemaal goed gelopen. Uitslagen zijn te vinden op deze site.